Celem badania była analiza danych uzyskanych w badaniach cyklicznych nad Zachowaniami Zdrowotnymi Młodzieży Szkolnej HBSC (Health Behaviour in School-aged Cholden: A WHO Collaborative Cross-national Study) z lat 1994-2002, które realizowane są co trzy lata. W badaniu tym wykorzystuje się międzynarodowy, standardowy kwestionariusz skierowany do uczniów w wieku 11-15 lat. Analizie poddano wyniki z trzech edycji badania: 1994 – 4527 uczniów klas piątych i siódmych szkół podstawowych, 1998 – 4861 uczniów klas piątych i siódmych szkół podstawowych, 2002 – 6383 uczniów klas pierwszych i trzecich gimnazjów. Badanych wybrano metodą losowania dwustopniowego, zespołowego, ze stratyfikacją na miejsce zamieszkania. Analiza porównawcza wyników z różnych lat ujawniła, że systematycznie zmniejszała się sympatia uczniów do szkoły; zwiększały się odsetki uczniów uważających, że traktowani są w szkole zbyt surowo; zmieniały się proporcje uczniów, którzy uważali, że nauczyciele interesują się nimi jako ludźmi, traktują ich dobrze i sprawiedliwie oraz że uczniowie uczestniczą w ustalaniu regulaminu szkolnego. W porównaniu z okresem 1994-1998 w okresie 1998-2002, który obejmował wdrażanie reformy systemu edukacji, zarejestrowano wzrost odsetka uczniów zachęcanych przez nauczycieli do wyrażania własnych poglądów oraz wzrost odsetka uczniów, którzy mogli liczyć na pomoc ze strony nauczycieli. Wśród niekorzystnych zmian w tym okresie zanotowano znaczny wzrost odsetka uczniów, którzy wcale nie lubią szkoły; wzrost odsetka uczniów mających poczucie bardzo dużego obciążenia pracą szkolną; wzrost odsetka uczniów z poczuciem surowego traktowania w szkole; spadek odsetka uczniów, którzy oceniani byli przez wychowawców bardzo dobrze przy równoczesnym wzroście odsetka uczniów o osiągnięciach poniżej przeciętnej. W okresie 1998-2002 nie zmieniło się natomiast poczucie uczniów, że nauczyciele interesują się nimi jako ludźmi, oraz uczestnictwo uczniów w ustalaniu regulaminu szkoły.