Celem badania było poznanie opinii rodziców, nauczycieli i uczniów na temat potrzeby zmian w stosunkach rodzina – szkoła. Badaniem objęto 827 osób, w tym 277 rodziców, 273 nauczycieli i 277 uczniów (klasy siódma i ósma, także uczniowie szkół ponadpodstawowych, nowi i kilkuletni absolwenci). Badanych dobrano losowo. Wszyscy pochodzili z różnych typów środowisk miejskich i wiejskich. 93,23% badanych uznało, że aktualnie występuje w większości placówek tradycyjny (andragocentryczny) model stosunków szkoła – rodzice. Tylko 6,29% widzi w stosunkach szkoła – rodzice trójpodmiotowo-partnerskie funkcjonowanie. Prawie co trzeci badany dostrzega, że relacje rodziców i szkoły oparte są na dyrektywie: współpraca musi być, albo: dorośli wiedzą lepiej, co jest dobre dla dziecka. 58,65% badanych dostrzegało możliwość zaangażowania się dziecka w stosunki rodziny ze szkołą. 34,95% respondentów widziało możliwość współpracy ucznia, rodziców i szkoły, jednak udział ucznia był bardzo mały. 78,23% badanych opowiedziało się za upowszechnieniem modelu trójpodmiotowo-partnerskiej współpracy. Tylko 21,16% respondentów wolałoby tradycyjną opcję andragocentryczną. Niewielki udział ucznia dopuściłoby 16,93% badanych osób.