Przedmiotem badania były samorealizacja i psychologiczno-społeczne uwarunkowania w podkulturze skinów (druga część badania: Psychologiczno-społeczne uwarunkowania w podkulturze skinów). Badaniem objęto 40 mężczyzn należących do takich odłamów jak: kastetowcy, szarpańcy, golce, łyski, niepokorni oraz junkrzy. 25 nieletnich przebywało w zakładach poprawczych w Kcyni i Chojnicach. 12 osób uczęszczało do szkół ponadpodstawowych w Bydgoszczy; trzy osoby nie pracowały ani się nie uczyły. Badani byli w wieku od 15 do 18 lat. 75% pochodziło z rodzin robotniczych, 15% z rzemieślniczych, 5% z inteligenckich, 5% z chłopskich. 7,5% mieszkało na wsi. Do pomiaru wykorzystano: metodę badania opinii posiłkowaną metodą analizy indywidualnych przypadków, metodę analizy dokumentów w zakładach poprawczych oraz Skalę E. Bergera (do pomiaru samoakceptacji i akceptacji innych). Posłużono się również wyborem cech i właściwości najbardziej cenionych, opracowanym przez A. Jankowskiego. O przynależności do subkultury w większości przypadków decydowały nieprawidłowe warunki życia i rozwoju badanych. Tylko 12% pochodziło z rodzin o harmonijnej strukturze. 42% skinów pochodziło z rodzin pełnych, w których dochodziło do awantur albo bójek; 45% wywodziło się z rodzin niepełnych albo rozbitych. 7% badanych miało bardzo dobre warunki materialne. 30% badanych uznawało przynależność do grupy skinów za efekt wychowywania się w rodzinie o nieprawidłowej strukturze. 10% skinów wychowywało się w dobrych warunkach bytowych, 62% w przeciętnych, 20% – w złych warunkach materialnych.