Celem badania było określenie, czy (a jeśli tak, to w jaki sposób) doświadczenia studentów Wydziału Lekarskiego Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego wpływają – po trzech latach studiowania – na ocenę cech i postaw etycznych nauczycieli. W badaniu wzięło udział 157 studentów szóstego roku; były to osoby uczestniczące w identycznym badaniu ankietowym w roku akademickim 2006/2007. Wyniki badania wykazały, że wśród studentów szóstego roku wzrosła średnia ocen cech i postaw etycznych nauczycieli akademickich w odniesieniu do 2 (spośród 12) cech: nauczyciele akademiccy są wiarygodni oraz nauczyciele są dobrze nastawieni do studentów zadających pytania lub prowokujących dyskusję. Średnia ocen zmniejszyła się natomiast w stosunku do pozostałych 10 cech/wartości. To oznacza, że respondenci po trzech latach studiowania byli bardziej skłonni do surowego oceniania swoich wykładowców. Studenci szóstego roku najniżej ocenili cechę punktualności, przestrzegania harmonogramów zajęć i poszanowania czasu studentów (spadek z 2,98, czyli „trudno powiedzieć”, do 1,97, czyli „nie zgadzam się”, „raczej nie zgadzam się”). Mniej jednoznacznie studenci oceniali takie cechy jak: kultura bycia, życzliwość, uczciwość, dawanie dobrego przykładu czy dbanie o dobre imię zawodu. W odniesieniu do tych wartości najczęściej wskazywano odpowiedź: trudno powiedzieć (ponad 30% wskazań wśród respondentów z szóstego roku studiów; ok. 40% wskazań w badaniu wcześniejszym).