Celem badania było znalezienie odpowiedzi na pytania: jaka jest opinia młodzieży o erotyce w środkach przekazu; które formy przekazu zawierają najsilniejszy ładunek erotyki; jakie wartości erotyki dostrzega młodzież; czy i jakie czerpie z tego wzorce zachowania; czym różnią się postawy dziewcząt i chłopców; jaka jest opinia rodziców. Badaniem objęto 199 dziewcząt i 162 chłopców z klas ósmych ośmiu wybranych losowo szkół podstawowych w Wałbrzychu oraz 119 rodziców – 86 kobiet, 33 mężczyzn. Zastosowano dwie techniki pomiaru – wybór z listy różnych przekazów najbardziej kojarzących się z erotyką oraz kwestionariusz własnej konstrukcji (31 stwierdzeń, skala Likerta). Erotyzujący charakter treści ujawniał się najczęściej w filmie i fotografii; różnorodność sposobów kreowania erotyki dzieliła odbiorców na reagujących w szerokim zakresie bodźców erotycznych (kobiety i chłopcy) oraz na reagujących w wąskich obszarze podniet erotycznych (mężczyźni i dziewczęta); młodzież miała mocno spolaryzowany stosunek do erotyki (57,8% było jej przychylnych, 42,2% nieprzychylnych), bardziej przychylni byli chłopcy niż dziewczęta; dziewczęta łączyły erotykę z miłością (np. literaturę erotyczną jako źródło pozytywnych przeżyć), chłopcy raczej z pragmatyzmem (źródło wiedzy erotycznej); młodzież deklarowała niechęć do wzorów osobowych i postaw ze świata erotyki; rodzice akceptowali erotykę w mediach bardziej powszechnie niż dzieci (mężczyźni – 77,8%, kobiety – 58,1%); na erotykę bardziej zamknięci byli rodzice po maturze niż rodzice z najwyższym i najniższym wykształceniem; postawy dzieci i rodziców wykazywały podobieństwo; obie grupy były zgodne co do uznania erotyki za użyteczną; zróżnicowanie postaw wobec wymiaru psychologicznego, estetycznego i interakcyjnego erotyki było uwarunkowane wiekiem, płcią, poziomem wykształcenia, osiągnięciami szkolnymi, płcią wychowywanego dziecka.