Badanie miało na celu charakterystykę zależności między osiągnięciami szkolnymi uczniów w testach krajowych a ich płcią. Oprócz samych wyników kształcenia uwzględniono również problem proporcji kobiet i mężczyzn kończących kształcenie, moment opuszczania szkoły czy powtarzanie klas. Dane o wynikach w testach krajowych uzyskano za pośrednictwem krajowych instytucji (w przypadku Polski: GUS-u), wykorzystano również dane Eurostatu i Eurydice. Różnice w osiągnięciach szkolnych między płciami zwiększały się wraz z poziomem edukacyjnym. Na poziomie szkół średnich pierwszego stopnia dostrzegalna była w wielu krajach przewaga dziewcząt pod względem wyników, chłopcy częściej mieli problemy w szkole i częściej powtarzali klasy (stanowili nawet 60% osób powtarzających klasy). Przewaga dziewcząt w zakresie osiągnięć utrwalała się na poziomie szkół średnich drugiego stopnia – chłopcy częściej niż dziewczęta kończyli szkołę bez żadnych kwalifikacji, dziewczęta częściej uzyskiwały świadectwo ukończenia szkoły średniej. Dziewczęta miały też lepsze stopnie i lepsze wyniki na egzaminach końcowych. Pomimo tej średniej przewagi dziewcząt występowały znaczne różnice między płciami w określonych grupach uczniów. Regulacje dotyczące problemu nierówności płci w tym zakresie obowiązywały w niewielu krajach, najczęściej przyjmowały formę działań nakierowanych na przezwyciężenie słabych wyników chłopców. W niektórych państwach podjęto inicjatywy służące podniesieniu wyników chłopców w zakresie czytania, a dziewczynek w zakresie matematyki i przedmiotów ścisłych oraz pomocy określonym grupom uczniów słabszych (np. dzieci romskich obojga płci).