Badanie przeprowadzono w celu diagnozy stanowiska młodzieży akademickiej wobec małżeństwa oraz planów założenia rodziny. Próbę badawczą stanowiło 96 studentów (w tym 67 kobiet i 29 mężczyzn) piątego roku uczelni krakowskich. Do zebrania materiału wykorzystano kwestionariusz ankiety. Zdaniem 90% respondentów najodpowiedniejszą formą życia w związku jest małżeństwo (w tym 83 osoby preferowały małżeństwo z dziećmi, a dwie osoby – małżeństwo bezdzietne); sześć osób opowiadało się za wolnym związkiem z dziećmi, trzy osoby – za trwałym wolnym związkiem bez dzieci. Okazało się, że jeden student preferował samotne życie bez dzieci i partnerki, a jedna studentka – samotne życie z dzieckiem. Według 25% badanych małżeństwo ma charakter stanowczo nierozerwalnego związku, 17% podzielało zdanie o całkowitej rozerwalności małżeństwa, a 55,2% ankietowanych dopuszczało w pewnych sytuacjach rozstanie małżonków. Za najważniejsze pozytywne aspekty małżeństwa uznano opiekę i oparcie w trudnych chwilach (43 kobiety i 22 mężczyzn), zaspokajanie potrzeb emocjonalnych człowieka (odpowiednio 35 i 17), możliwość spełnienia się w roli rodzicielskiej (33 i 17) oraz stabilizację życiową i uporządkowanie dotychczasowego życia (18 i 15). Do negatywnych wymiarów małżeństwa zaliczano najczęściej możliwość konfliktu między małżonkami (35 kobiet i 12 mężczyzn), konieczność dostosowywania się do drugiej osoby i liczenia się z jej zdaniem (odpowiednio 25 i 14), ograniczenia swobody osobistej człowieka (27 i 11) oraz utratę wzajemnej atrakcyjności małżonków (20 i 5). Dodatkowo stwierdzono, że najczęstszą przyczyną rezygnacji z zawierania małżeństw wśród respondentów były: chęć robienia kariery (45 studentek i 22 studentów), obawy przed trudnościami materialnymi (32 i 22) oraz świadomy wybór wolności i chęć życia bez zobowiązań (po 17 osób).