Badanie miało na celu diagnozę sposobów wykorzystywania reprodukcji dzieł malarskich na lekcjach języka polskiego w gimnazjum i liceum. Badanie przeprowadzono za pomocą ankiety na próbie 388 uczniów szkół gimnazjalnych i 378 uczniów szkół licealnych, a także 14 nauczycieli języka polskiego w gimnazjum i 13 nauczycieli języka polskiego w szkołach ponadgimnazjalnych z województwa wielkopolskiego, lubuskiego i zachodniopomorskiego. Badaczami byli studenci piątego roku filologii polskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wyniki badania pozwoliły na opracowanie następujących zagadnień:

1. Stan świadomości nauczyciela na temat możliwości i celowości wykorzystania kontekstu plastycznego na lekcjach języka polskiego.
2. Rola podręcznika w kreowaniu obrazu kultury na podstawie zestawień literacko-malarskich wykorzystywanych na lekcjach języka polskiego, zasadność zestawień i możliwości, jakie niesie materiał podręcznikowy.
3. Wybory dokonywane przez prowadzącego do lekcyjnych spotkaniach: obraz – utwór literacki, częstotliwość wykorzystywania obrazu malarskiego na lekcji języka polskiego i funkcji, w jakiej jest na niej obecny.
4. Poziom rozumienia przez nauczyciela i uczniów pojęcia ekfrazy i przekładu intersemiotycznego.
5. Postawy uczniów wobec obecnych w podręcznikach propozycji literacko-plastycznych, przede wszystkim roli motywacyjnej podręcznika i kształtowania kompetencji odbioru dzieła sztuki: literackiej i malarskiej.
6. Funkcjonalność materiału plastycznego na lekcji, jego współistnienie i konkurencyjność wobec materiału literackiego.
7. Sprawność i wyobraźnia dydaktyczna nauczycieli w wykorzystaniu materiału literackiego i plastycznego.