Badaniem dotyczącym trudności uczniów szkół ponadpodstawowych w nauce objęto 47 osób. W rezultacie analizy wyników stwierdzono że uczniowie z tzw. zaburzeniami sprzężonymi (o szerokim obszarze) mają trudności w nauce przez cały okres edukacji, niezależnie od podjętych zabiegów terapeutycznych. U 38 osób stwierdzono postawę lękową. Dziewięciu uczniów przyjęło postawę obojętną w stosunku do uzyskiwanych ocen szkolnych. U niektórych badanych zaobserwowano oprócz trudności w pisaniu także obniżony poziom graficzny pisma. U uczniów tych występowały wolniejsze tempo pracy i postawa lękowa. Zauważono u nich także kłopoty stylistyczne, spowodowane umiarkowanymi zaburzeniami integracji funkcji poznawczo-motorycznych. Stwierdzono, że w stresujących sytuacjach uczniowie poddawani zabiegom terapeutycznym zapominają o nabytych nawykach poprawnej pisowni; metody konwencjonalne stosowane w szkole i przez rodziców nie są efektywne, kiedy uczeń czuje się zagrożony.