Projekt sondażu dotyczącego zjawiska przemocy w rodzinie powstał w Ogólnopolskim Pogotowiu dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” przy współpracy Pełnomocnika Burmistrza gminy Warszawa-Włochy. Badanie objęło reprezentatywną pod względem cech społeczno-demograficznych próbę 400 dorosłych mieszkańców gminy Warszawa-Włochy. Zgodnie z deklaracjami badanych dotyczącymi przemocy w ich własnym domu 67% z nich nie doświadczyło żadnej z zawartych w ankiecie form przemocy (wyzwiska, groźby, poniżanie policzkowanie, popychanie i szarpanie, bicie, szantażowanie pieniędzmi). Z kolei 5% badanych doświadczyło wszystkich tych form. Najczęściej wskazywaną formą przemocy, która kiedykolwiek miała miejsce w domu badanych, okazały się wyzwiska (29%). O wszystkich kategoriach przemocy częściej mówiły kobiety niż mężczyźni. 41% badanych potwierdziło związek tych zachowań z alkoholem, 44% związkowi temu zaprzeczyło, a 15% odpowiedziało, że czasami ten związek występował, czasami nie. Udział alkoholu w przemocy najczęściej pojawiał się w przypadku policzkowania (60%), gróźb (53,8%) i bicia (51%). Większość badanych (79%) zadeklarowała, że w czasie przeprowadzenia badania w ich domach nie zdarzały się już żadne z wymienionych wyżej sytuacji. 2% badanych przyznało, że w ich rodzinach występowały wszystkie formy przemocy. Najczęściej wymienianą formą przemocy były znów wyzwiska (19%). 2/3 przypadków przemocy w rodzinie towarzyszył alkohol (61% wskazań w przypadku bicia, 63% – policzkowania). 65,5% badanych nie zgodziło się z twierdzeniem, że istnieją okoliczności usprawiedliwiające przemoc w rodzinie, a 21,5% zgodziło się z nim (odsetek zgadzających się badanych był wyższy niż w badaniach ogólnopolskich z 1997 i 1999 roku). Mieszkańcy gminy Warszawa-Włochy częściej niż ogół Polaków skłonni byli przypisywać kobiecie współodpowiedzialność za stosowaną wobec niej przemoc. Jednocześnie częściej też niż ogół Polaków uznawali policzkowanie syna albo córki za przemoc w rodzinie, która nie ma żadnego usprawiedliwienia (tak w przypadku jednorazowego spoliczkowania, jak i wielokrotnego). Również opinie na temat przemocy psychicznej (obrzucanie wyzwiskami i przekleństwami) usytuowały badanych korzystnie na tle ogólnopolskim. 61% mieszkańców gminy Warszawa-Włochy nie znało żadnych form przeciwdziałania przemocy w rodzinie. 79% badanych uznało, że w przypadkach przemocy interweniować powinna policja (podobnie jak Polacy w 1997 roku). Gdy ofiarą przemocy miało być dziecko, wskazań na policję było mniej – 65% (rzadziej niż Polacy w 1999 roku – 72%). Na tle wcześniejszych ogólnopolskich badań można zaobserwować spadek wskazań w przypadku przemocy wobec dorosłego członka rodziny na interwencje innych członków rodziny, sąsiadów, pomoc społeczną, organizacje społeczne czy pracodawców. 52% badanych nie zgodziło się z twierdzeniem, że lepiej się nie wtrącać, bo można potem samemu mieć kłopoty, 13%-16% uchyliło się od udzielenia konkretnej odpowiedzi.