Celem badania było uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy i w jakim stopniu wzory spożywania alkoholu oraz korelaty picia alkoholu są takie same czy różne u młodzieży wychowującej się w różnych warunkach społeczno-kulturowych, tj. w Polsce i we Włoszech; zamierzano ustalić podobieństwa i różnice w zakresie: ogólnych przekonań młodzieży dotyczących picia alkoholu, rozpowszechnienia picia, wieku inicjacji picia alkoholu, intensywności picia w okresie dorastania; zamierzano ustalić, czy intensywność picia przez młodzież wiąże się z takimi samymi czy różnymi czynnikami, bezpośrednio związanymi z piciem alkoholu i wybranymi aspektami funkcjonowania psychospołecznego. Badaniem objęto uczniów szkół ponadpodstawowych w wieku 15-18 lat, w analizie wykorzystano dane uzyskane od 614 chłopców i 620 dziewcząt polskich oraz 523 chłopców i 555 dziewcząt włoskich (dane udostępnione przez prof. S. Bonina z Torino University w ramach współpracy naukowej). Posługiwano się polską oraz włoską wersją kwestionariusza Health Bahavior Questionnaire R. Jesoora, J. Donovana, F. Costy (Ty i zdrowie; Io e la mia salute – w opracowaniu S. Bonina). Wyniki wskazały, że pewne aspekty kontaktów z alkoholem mają charakter ponadkulturowy, wynikają ze specyfiki okresu dorastania, inne zaś są związane z kontekstem socjodemograficznym (np. płeć). Młodzież polska i młodzież włoska nie różniły się pod względem rozpowszechnienia inicjacji wśród nastolatków (większość z obu prób miała już doświadczenia związane z piciem alkoholu; około 80% odbywało inicjację przed 16. rokiem życia) oraz odsetka badanych pijących zagrożonych uzależnieniem (21-23%), zróżnicowania intensywności picia ze względu na płeć (wśród osób pijących sporadycznie i w niezbyt dużych ilościach dominowały dziewczęta, wśród osób pijących dużo i często – chłopcy), współwystępowania picia alkoholu z innymi zachowaniami problemowymi okresu dorastania (palenie papierosów, zachowania aspołeczne i ryzykowne). Różnice między grupami młodzieży dotyczyły: percepcji postaw otoczenia wobec picia (młodzież włoska częściej niż polska dostrzegała pozytywne ustosunkowanie wobec picia w swoim najbliższym otoczeniu); wieku inicjacji (młodzież włoska wcześniej zaczynała picie alkoholu); tempa rozwoju doświadczeń z piciem alkoholu (u młodzieży polskiej następstwem inicjacji była raczej systematyczna kontynuacja doświadczeń w tym zakresie, u włoskiej znaczna część po inicjacji nie wykraczała poza sporadyczne picie alkoholu).