Przedmiotem badania była opinia młodzieży na temat dzieł Adama Mickiewicza. Badaniem objęto studentów pierwszego i drugiego roku kolegium nauczycielskiego w Krakowie (wychowanie fizyczne i nauczanie początkowe), Politechniki Krakowskiej, Akademii Górniczo-Hutniczej i Uniwersytetu Jagiellońskiego (min. fizyka, chemia, biologia, prawo, informatyka) oraz uczniów liceów i techników z Dukli, Nowego Stawu, Cieszyna, Nowego Sącza, Tychów, Gliwic i Krakowa. W sumie zebrano 235 ankiet (135 od dziewcząt i 100 od chłopców) oraz 110 prac pisemnych na temat uwzględnienia w programie szkolnym Dziadów cz. III i Pana Tadeusza (60 od dziewcząt i 50 od chłopców). Wyniki badania ujawniły, że młodzież czytała Mickiewicza i szanowała jego twórczość. Dziadów cz. III przeczytało jako lekturę 57% badanych (dziewczęta – 62,2%, chłopcy – 50%), we fragmentach przyswoiło je 23% (d – 23%, c – 23%), a spektakl widziało wcześniej 10,8% (d – 9,6%, c – 12%). Zanim przerabiano Dziady w szkole, przeczytało je już 6% badanych (d – 4,3%, c – 8%). Bryk stanowił źródło wiadomości o tym dziele dla zaledwie 3% badanych (d – 0,8%, c – 6%). Z kolei Pana Tadeusza czytano przede wszystkim w całości i w szkole podstawowej (48%; d – 48,2%, c – 43%), następnie w szkole średniej (37,9%; d – 42,2%, c – 31%). Około 16% badanych znało całość jedynie z bryka. Całkowity brak znajomości dzieł w obu przypadkach zadeklarowała jedna osoba. Badani wyrażali na ogół zdanie, że oba dzieła powinny pozostać w lekturze obowiązkowej, przy czym częściej był to Pan Tadeusz (78,3% w stosunku do 55,7%). Za przeniesieniem Dziadów do lektur uzupełniających opowiedziało się 38,2% badanych, a Pana Tadeusza – 19%. Aż 70,2% uczniów i studentów uznało, że postać Konrada jest aktualna, bo męczennicy za sprawę narodową będą zawsze, 23,8% zaliczyło go wyłącznie do historii. Ponad połowa badanych podpisała się pod twierdzeniem, że Pan Tadeusz to wielki poemat (57,9%). Porównywalny odsetek uznał, że lektury te wrosły w świadomość narodową i że po prostu trzeba je znać (55,7%). Podejście rówieśników do obu lektur oceniono jako akceptujące mimo niechęci (51,5%) lub życzliwe (26,4%). Jednocześnie większość badanych deklarowała, że chce mieć Pana Tadeusza w programie jedynie w przypadku, gdy wypowiadała się we własnym imieniu, nie zaś rówieśników. Mickiewicz był zdaniem badanych nadal żywy dla współczesnych im czytelników (68,9%), choć nie uznawano go już tak chętnie za bezwzględnie najwybitniejszego polskiego poetę (45,5%), nieco częściej wskazując, że byli również inni, lepsi (46,4%). 20,8% umieściłoby go w archiwum literatury.