Celem badania było zdobycie wiedzy o aktywności zawodowej bezrobotnych województwa łódzkiego – absolwentów średnich szkół zawodowych i ogólnokształcących oraz zasadniczych szkół zawodowych. Pytano m.in.: jaka jest ich samoocena własnych możliwości zawodowych; czy są zainteresowani podjęciem pracy, a jeśli tak, to jakiej; w jaki sposób poszukują pracy; czy widzą potrzebę i konieczność przekwalifikowania się; czy istnieje niebezpieczeństwo pogłębiania się ich frustracji ze względu na nieprzystawalność celów i strategii życiowych do obecnej rzeczywistości. Badaniem ankietowym objęto 459 zarejestrowanych bezrobotnych absolwentów (około 9,5% wszystkich zarejestrowanych na koniec grudnia 1994; 260 kobiet, 199 mężczyzn; 38,1% absolwentów ZSZ, 31,6% – LO, 25,5% – średnich szkół zawodowych, 4,8% – szkół policealnych) oraz pracodawców (wysłano 185 ankiet, otrzymano 33). Badani najczęściej znali język angielski – ponad 50%, dobrze znało go 4,2%. Około 30% umiało obsługiwać komputer, w tym 17% znało dobrze co najmniej dwa programy komputerowe. Niezależnie od typu szkoły badani absolwenci oceniali swoje kwalifikacje zawodowe jako dostateczne – 58,4%, jako bardzo wysokie lub wysokie – 11,6%. Szanse znalezienia pracy zgodnej z kierunkiem wykształcenia 43,7% absolwentów LO i 52,7% pozostałych oceniało jako małe, jako żadne – odpowiednio 33,3% i 14,1%. 59% absolwentów LO i 50% absolwentów szkół policealnych było zadowolonych z podjętego wyboru kierunku kształcenia, najmniej zadowoleni byli absolwenci ZSZ. Jako możliwy powtórny wybór kierunku kształcenia absolwenci ZSZ wskazywali najczęściej wykształcenie średnie ogólne i średnie ekonomiczne, absolwenci LO i techników – studia ekonomiczne lub studia w ogóle; często wskazywano zawody: informatyka, mechanika samochodowego. 78,7% badanych chciałoby pracować na umowę o pracę, 11,3% na umowę zlecenie, 4,4% na czarno. 63,2% badanych nie przyjęłoby pracy poniżej kwalifikacji, 93,8% pracy nisko płatnej, 82,7% – uciążliwej fizycznie, 85,5% – mało interesującej, 56,1% – z wydłużonym czasem dojazdu, 96% – w szkodliwych warunkach, 67,2% – wiążącej się ze zmianą miejsca zamieszkania. Wśród preferowanych dróg życiowych wymieniano: podjęcie ciężkiej pracy za godziwą płacę – 29,4%, emigrację – 18,4%, podjęcie działalności gospodarczej – 17,3%, kontynuowanie nauki – 13,5%, podjęcie średnio ciężkiej pracy za średnią płacę – 13,1%. Głównymi powodami rejestracji w urzędzie pracy były: brak pieniędzy – 33, 7%, brak pracy – 32,7%, sposób poszukiwania pracy – 11,3%, niedostanie się do szkoły/na uczelnię oraz rozpoczęcie nauki – po 6,7%. Badani poszukiwali pracy: w prasie – 33,6%, w urzędach pracy – 14,7%, uzyskując informacje od znajomych, rodziny – 11,7%; 22,2% w ogóle nie szukało pracy. 44,2% chciałoby znaleźć pracę jak najszybciej, 29,1% w ciągu pół roku, 18,2% po roku, 8,5% nie chciało jej znaleźć. 44,2% było zainteresowanych podjęciem działalności gospodarczej (handlowej – 46,2%, usługowej – 35,3%, produkcyjnej – 15,8%), 24,2% nie chciało tego, 31,6% nie miało zdania. 8,5% uczestniczyło w zajęciach Klubu Pracy; 35,9% widziało korzyści w postaci wiedzy na temat praw bezrobotnych, form pomocy, instytucji, szkoleń, 20,5% w postaci propozycji udziału w kursach zawodowych, 17,9% nie widziało korzyści. 48% badanych dobrze oceniało swoją kondycję psychiczną, 22,3% stwierdziło, że czuje się źle lub bardzo źle. Jako powody braku pracy wymieniano brak doświadczenia zawodowego – 26,5%, brak przygotowania zawodowego – 23,4%, lenistwo – 12,9%, wysokie bezrobocie – 11,5%. 12,4% badanych wzięło udział w kursach organizowanych przez urzędy pracy (29,8% – podstawy obsługi komputera, 22,8% – sekretarski, 14% – księgowości komputerowej, 10,5% – handlowo-menedżerski). Kursy urzędów pracy stanowiły prawie 68% wszystkich szkoleń absolwentów; 22,8% stwierdziło, że kurs zwiększył szanse na znalezienie pracy, 30% stwierdziło, że kurs nie ma na to wpływu, 47,4% nie miało zdania.