W badaniach wykorzystano kwestionariusz ankiety złożonej z dwóch części: pierwsza dotyczyła właściwości pedagogicznych nauczyciela (składała się z 12 albo 10 pytań w zależności od opiniowania zajęć wykładowych albo ćwiczeniowych); druga była poświęcona informacjom dodatkowym, tj. liczbie opuszczonych zajęć przez nauczyciela i studenta oraz średniej ocen z ostatniej sesji. Zmienna z części pierwszej została opisana za pomocą trzech obszarów: wiedzy merytorycznej, umiejętności pedagogicznych oraz cech osobowych istotnych w zawodzie nauczyciela akademickiego. Właściwe badania były poprzedzone badaniami pilotażowymi. Ocenę rzetelności przeprowadzono za pomocą pomiaru współczynnika zgodności wielokrotnej W-Kendalla jako miary trafności treściowej. Zastosowana w badaniach procedura uniemożliwiła oszacowanie współczynnika W-Kendalla w sposób tradycyjny, co ma wpływ na trudność wiarygodnej oceny rzetelności tego narzędzia. Wpływ na pracę sędziów-studentów miały – oprócz indywidualnych preferencji – umiejętność opiniowania, rzetelność oraz indywidualność. To powinno skłonić do doskonalenia umiejętności „sędziowskich” wśród studentów. Zaobserwowano, że najbardziej jednorodny sposób opiniowania pojawił się w użyciu skal: prowadzi zajęcia regularnie oraz dla studentów jest i życzliwy, i taktowny.