Celem badania było poznanie opinii uczniów o punktowym systemie oceniania z historii. Sondażem diagnostycznym objęto 60 uczniów klas I-III społecznego liceum ogólnokształcącego nauczanych w systemie punktowym. Na podstawie zgromadzonego materiału wykazano 48% respondentów było zadowolonych z systemu punktowego, 41,6% było zadowolonych częściowo, 8,3% było niezadowolonych; zadowolonych było 58,3% w klasie pierwszej, 11,1% w klasie trzeciej. 58,3% badanych podobało się otrzymywanie punktów zamiast ocen, 51,6% nie przeniosłoby się do klasy ocenianej systemem tradycyjnym. Zdaniem 41,6% system punktowy dawał uczniom komfort psychiczny, według 36,6% – czasami, według 15% – wcale. 68,3% nie czuło się przytłoczonych obowiązkami i zestresowanych, czuło się tak 10%, 20% czuło się tak czasami. 70% liczyło ciągle swoje punkty i analizowało ocenę końcową; 48,3% uważało, że po przekroczeniu pewnej liczby punktów i zapewnieniu sobie odpowiadającej im oceny nie muszą już nic robić. System nie wpływał na sposób uczenia się 46,6% ankietowanych, najwięcej w klasie pierwszej i wśród chłopców (po 58,3%), bardziej mobilizował do pracy dziewczęta (22,2%) niż chłopców (8,3%). Zgodnie z udzielonymi odpowiedziami 1/3 badanych była przekonana, że zawsze zdobędzie potrzebne punkty. 1/2 badanych chłopców uczyła się głównie pod koniec semestru, 37,5% uczyło się systematycznie; wśród dziewcząt odpowiednio 38,8% i 44,4%. Na początku semestru uczyło się 13,3%, pod koniec 43,3%, systematycznie 41,6%. 36,6% uczyłoby się więcej w systemie tradycyjnego oceniania, 28,3% nie robiłoby tego, 33,3% uczyłoby się tak samo. Według 63,3% niskie wyniki to efekt lenistwa, 26,6% – niedouczenia, 13,3% – innych przyczyn, 6,6% – braku zrozumienia tematu. Maksymalne wyniki były efektem łatwości uczenia się i zapamiętywania – 30%, łatwości materiału – 23,3%. Z możliwości uzyskiwania punktów było zadowolonych 93,3%; 41,6% nie wprowadzałoby żadnych zmian w ich zdobywaniu, 48,3% rozszerzyłoby zakres sposobów ich zdobywania, 8,3% zmieniłoby zasady; najczęściej proponowano punkty za referaty, konkursy na lekcji, aktywność, znajomość ciekawostek. Prawie wszyscy badani zdawali sobie sprawę z konieczności zdobywania punktów premiowych; 63,3% żałowało niewykorzystania tej możliwości podniesienia oceny. 85% oceniło pozytywnie konieczność pisania referatów; w większości uważano je za niezbędne dla podwyższenia oceny, 26,6% wskazywało ich rolę w przygotowaniu do matury, utrwalaniu wiedzy itp. 46,6% stwierdziło, że chętnie podejmuje zadania dodatkowe, 36,6% robiło to czasami, 15% nie robiło tego. 1/3 badanych uznała brak przymusu prowadzenia zeszytu za pozytywny, 28,3% za negatywny, podobny odsetek miał mieszane uczucia. Odpowiedzialnością za uzyskane oceny 50% obarczało siebie, 26,6% nikogo, 15% system punktowy; bardziej krytycznie oceniały siebie dziewczęta (63,8%) niż chłopcy (29,1%), a także klasy drugie – 59,2%; w klasie trzeciej 11,1% wskazało system. Odnotowano ponadto, że 38,3% uczniów dzięki systemowi punktowemu czuło się dojrzalszymi, 33,3% nie miało takiego odczucia, 26,6% nie umiało go określić; w klasie trzeciej 66,6% nie czuło się dojrzałymi, w klasie pierwszej 45,8% uznało się za dojrzałych. 51,6% oceniło system jako sprawiedliwy, 11,6% jako niesprawiedliwy, 36,6% nie miało zdania. 33,3% uznało, że nauczyciel może odejść od ścisłych reguł oceniania, 23,3% – że to możliwe zależnie od okoliczności (uczciwa praca ucznia, minimalny brak punktów, choroba, stosunek nauczyciela do ucznia). Podawano niekorzystne cechy systemu: ścisłe reguły, czasochłonne przygotowanie się do lekcji, wysokie progi punktów, brak prac domowych, nieodzwierciedlanie ocen, mało referatów i konkursów, jednakowe traktowanie obu semestrów. Cechy korzystne: mobilizuje do nauki, rozszerza wiadomości, jest odmianą, brak ocen niedostatecznych, zmniejsza stres, umożliwia nadrobienie punktów, wcześniejsze uzyskanie oceny pozytywnej, ciekawsza forma zdobywania wiedzy, przewidywalność odpytywania, komfort psychiczny, łatwość w wystawianiu ocen, sprawiedliwość itp.