Celem badania było scharakteryzowanie kompetencji osób w ramach struktur samorządu odpowiedzialnych za politykę oświatową oraz określenie roli i miejsca edukacji w polityce podstawowych ogniw samorządu. Badaniem ankietowym objęto 42 samorządy gminne byłego województwa sieradzkiego, otrzymano odpowiedzi z 38 (28% jednostek samorządowych byłego województwa; dane bardziej reprezentatywne dla środowiska wiejskiego, w mniejszym stopniu miejskiego). Wyniki badania były następujące: w siedmiu gminach nastąpiło wcześniejsze przejęcie szkół przez samorządy; w 15 przejęcie szkół było inspiracją do stworzenia raportu o stanie oświaty, w 12 opracowano program rozwoju oświaty, ponad połowa widziała potrzebę jego opracowania; 15 szkół nie potrafiło określić terminu opracowania programu, osiem miało zamiar opracować raport do 1999 r., dziewięć w 2000 r., dwie w 2010 r.; wśród gmin, które opracowały raport, dwie uznały stan oświaty za dobry, siedem za dostateczny, dwie za raczej zły, jedna za zły; podobnie oceniano bazę szkół, nieco lepiej wyposażenie, najlepiej oceniano nauczycieli. Miejsce oświaty w strukturze potrzeb ludności przedstawiało się następująco: osiem szkół stawiało ją na pierwszym miejscu, 13 na drugim, 13 na trzecim, dwie poniżej trzeciego. Komórki zajmujące się zarządzaniem oświatą powołano w 28 gminach, zatrudniały od jednej osoby do 13 pracowników; ich kierownikami w ośmiu gminach były osoby z wykształceniem wyższym, w 26 – ze średnim, pięciu kierowników posiadało uprawnienia pedagogiczne. W 19 gminach nadzór nad oświatą i komórką samorządu przypisano wójtom, burmistrzom, ich zastępcom lub sekretarzom urzędów gmin, w 13 odpowiedzialność w imieniu zarządów ponosili przed samorządem kierownicy komórek. W siedmiu szkołach w latach 1996 i 1997 nie przeznaczono żadnych środków własnych na wyposażenie w środki dydaktyczne, w kilku nakłady na ten cel były bardzo małe.