Przedmiotem badania był proces doświadczania negatywnych emocji w sytuacjach społecznych. Celem badania była weryfikacja hipotezy zakładającej, że racjonalizacja informacji o porażce w grupie trzyosobowej (eksperymentalna) jest mniejsza niż w przypadku osób indywidualnych (grupa kontrolna). Badaniem objęto 131 studentów ze szkół wyższych w Lublinie (pierwsze lata studiów), w tym 56 mężczyzn i 75 kobiet. Grupa eksperymentalna liczyła 45 osób, kontrolna też 45 osób, a standardowa – 41 (w grupie standardowej badanie przeprowadzono według schematu grupy kontrolnej, ale bez wywoływania negatywnych emocji). Wyniki badania potwierdziły, że obecność innych osób redukuje napięcie w sytuacji napięciotwórczej. Wynika to z przyjemności ukojenia wywołanej samym faktem afiliacji, możliwości wyartykułowania przeżywanych emocji, odwrócenia uwagi skoncentrowanej na sobie, rozproszenia odpowiedzialności. Wspólne działanie i podobieństwo, jak wykazały badania amerykańskie przed laty, sprzyjają lubieniu się nawzajem, także w doświadczaniu negatywnych – ale podobnych – stanów emocjonalnych. Ponadto pozycja grupowa podlega subiektywizacji. W ramach eksperymentu wytworzono w grupie kontrolnej standard „bycia przegranym” – skoro badana osoba nie widziała kontrastu pomiędzy sobą a resztą, nie przeżywała porażki aż tak głęboko.