Badanie dotyczyło wartości wychowawczych rodziny wiejskiej; objęto nim 176 rodzin dzieci uczęszczających do szkoły podstawowej w Bukowsku (województwo małopolskie); rozprowadzono 196 kwestionariuszy ankiet, do analizy zakwalifikowano 150; zastosowano też wywiad z nauczycielami w celu poznania warunków wychowawczych rodzin. Z przebadanej grupy 83 rodziny mieszkały w Bukowsku zawsze, 10 od lat dziecinnych potomstwa; 23 mieszkały w innym województwie; wśród rodziców dominowało wykształcenie średnie zawodowe Warunki mieszkaniowe określono jako dobre, większość mieszkań miała wysoki standard, wyposażenie gospodarstw domowych w dobra trwałego użytku było dobre. Odpowiedzi badanych na pytanie o sens życia: zdrowie – 125 wskazań, udane życie rodzinne – 119, miłość – 99, głęboka wiara religijna – 79, dobra praca – 59, wykształcenie – 45, zdobycie ludzkiego zaufania – 42, umiejętność bycia sobą – 41, spokojne życie – 20, dobrobyt – 17, stanowisko w pracy – 15, pozostawienie po sobie śladu – 10; stwierdzono nastawienie na wartości egzystencjalne. Wartości stanowiące cel w życiu: szczęście rodzinne – 134, zachowanie wiary w Boga – 124, praca i poświęcenie dla dziecka – 78, zbawienie w życiu wiecznym – 55, umiejętność nadawania sensu własnemu życiu – 54, zlikwidowanie głodu na świecie oraz ofiarna praca na rzecz rodziny – po 45, praca i poświęcenie dla dobra dziecka – 44, uzyskanie pieniędzy – 35, zapewnienie pokoju na świecie – 31, zadbanie o swoje szczęście w życiu – 21, uzyskanie sławy oraz triumf Kościoła na świecie – po 10; stwierdzono, że rodziny poszukiwały wartości łączących się z zabezpieczeniem emocjonalnym i prywatnością. Wartości nadające cel życiu: zdrowie w rodzinie – 81 wskazań, udane dzieci – 31, małżeństwo – 20, inne – 10, miłość partnera – pięć, dobra praca – trzy. Obawy życiowe: kalectwo i ciężka choroba – 51 wskazań, źle ułożone życie, rozbicie rodziny – 24, bieda i nędza – 22, śmierć bliskiego – 20, nienawiść ludzka – 13, brak powodzenia w planach życiowych – 11, własna śmierć – dziewięć. Wartości stanowiące podstawę wiary: przestrzeganie przykazań – 111, tradycja i wychowanie w rodzinie – 90, uczęszczanie do kościoła – 88, osobiste przemyślenia i przekonania – 78, wpływ księży – trzy, tradycja sąsiedzka i środowiskowa – jedno. Odpowiedzi na temat obowiązku wypełnionego przykazania: nakaz sumienia – 91 wskazań, przeżycie religijne – 90, przykład dla dzieci – 70, obowiązek wobec Kościoła – 37, zainteresowanie – 10, obowiązek z racji pierwszej komunii dziecka – dziewięć. Odpowiedzi na pytanie, kiedy religijność badanych była większa: bez zmian – 78 wskazań, teraz – 27, trudno powiedzieć – 18, w dzieciństwie – 10, gdy papież jest Polakiem – dziewięć, dawniej – osiem. Wypełnianie praktyk religijnych przez badanych i ich dzieci: 64 modliło się razem z nimi, 56 rozmawiało o religii, 26 objaśniało życie według religii, czterech podało różne inne czynności. Dla 106 rodziców znaczenie religii w życiu było bardzo duże, dla 34 duże, dla pięciu niezbyt duże, dla dwóch małe; trzech robiło to ze względu na dzieci. Religijność badanych w porównaniu z ich rodzicami: taka sama – 72 odpowiedzi, trudno powiedzieć – 42, mniejsza – 21, większa – 15. Stwierdzono, że religijność była na dość wysokim poziomie; istniała zależność między znaczeniem religii a uczęszczaniem dzieci do kościoła.