Celem badania było poznanie opinii młodzieży o udzielaniu innym pomocy. W badaniu wzięło udział 160 studentów czwartego i piątego roku pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach oraz 200 uczniów takich szkół jak: technikum włókiennicze, elektryczne, zasadnicza szkoła zawodowa elektryczna oraz budowlana. Do zebrania materiału wykorzystano kwestionariusz ankiety. Przeprowadzono także wywiady z księżmi i pedagogami. Wyniki badania ujawniły, że młodzież nie jest zbyt skłonna do pomocy na rzecz innych ludzi; nie interesuje się też akcjami charytatywnymi. 31% uczniów szkół zadeklarowało, że pomagali ludziom będącym w potrzebie. Odsetek pomagających wzrósł w grupie studentów i wyniósł 64,4%. 31,3% studentów stwierdziło, że nigdy dotąd nie mieli okazji do pomocy innym ludziom. 16,9% studentów uważało, że pomocą potrzebującym powinni zajmować się starsi ludzie albo organizacje społeczne. 65% studentów i 33% uczniów uznało, że pomocy potrzebującym powinien udzielać rząd albo jego agendy w terenie. Blisko połowa studentów i 21% uczniów było zdania, że pomocą powinna zajmować się rodzina osoby znajdującej się w potrzebie. Tyle samo badanych wskazywało Kościół (bez względu na wyznanie) jako podmiot odpowiedzialny za pomoc potrzebującym. Połowa studentów twierdziła, że młodzież powinna pomagać innym, ale nie własnym kosztem. Uznano za niepokojący fakt, że młodzież do takiego stopnia kształtuje w sobie postawy aspołeczne i niealtruistyczne. Szkoła wobec tego powinna działać na rzecz podwyższenia kondycji moralnej młodzieży i określenia wartości młodzieży.