Celem badania było znalezienie odpowiedzi na pytania: czy młodzież szkół średnich charakteryzuje selektywny odbiór mass mediów i na jakim poziomie kształtuje się ta cecha recepcji; czy młodzież dostrzega działania podejmowane ze strony środowisk wychowawczych przygotowujące ją do odbioru środków społecznego przekazu i jak je ocenia. Ankietą audytoryjną objęto po jednej klasie trzeciej z Technikum Gastronomicznego, Zespołu Szkół Chemicznych i Budowlanych, Liceum Ogólnokształcącego, łącznie 100 osób. Korzystanie ze środków masowego przekazu przedstawiało się następująco: 56% wskazało telewizję, 38% radio, 6% prasę; zróżnicowanie częstotliwości było zależne od płci i typu szkoły. Kwestia czasu wolnego wyglądała następująco: dziewczęta dysponowały dwiema albo trzema godzinami dziennie, na naukę i oglądanie telewizji przeznaczały po blisko cztery godziny; chłopcy mieli około czterech godzin czasu wolnego, na naukę przeznaczali około trzech. Badani najczęściej oglądali w telewizji filmy – około 78%; upodobania były zależne od typu szkoły i płci. W radiu słuchano głównie audycji muzycznych – 96%. Kwestia prasy przedstawiała się następująco: dziewczęta z LO najczęściej czytały Filipinkę – 33,3%, chłopcy – Gazetę Wyborczą – 50%; dziewczęta z technikum – Bravo – 80%, chłopcy – Kurier Lubelski; dziewczęta ze szkoły zawodowej – Dziewczynę – 69,7%, chłopcy – Przegląd Sportowy; preferencje były zależne głównie od typu szkoły. Stwierdzono, że najwyższym poziomem selektywności cechowali się uczniowie liceum, najniższym uczniowie szkół zawodowych; dominującym typem upodobań był konsumpcyjny. 57% przyznało się do przypadkowej recepcji telewizji, 78% – radia. 50% tylko niekiedy zastanawiało się nad przekazywanymi treściami; postawę bardziej refleksyjną mieli licealiści. 91% badanych zaprzeczyło, by treści medialne wpływały na ich osobowość. Wśród cech cenionych bohaterów programów wskazywano najczęściej atrakcyjność fizyczną – 63%; uczniowie liceum częściej podkreślali walory intelektualne. 40% stwierdziło, że nie trafiają w telewizji na sceny, które nie powinny być emitowane, 30% wyrażało brak akceptacji dla pewnych scen, 30% nie miało zdania; najbardziej bezkrytyczna była młodzież ze szkół zawodowych. 34% (głównie dziewczęta) widziało potrzebę sprawdzania podawanych w mediach informacji z opiniami innych autorytetów. 53% deklarowało świadomość istnienia manipulacji; 63% nie wiedziało, jakie są konkretne techniki manipulacji; nie znali ich wszyscy uczniowie szkoły zawodowej i 90% uczniów technikum. Autorytety najczęściej uznawane przez ogół młodzieży to: rodzice – 76%, Kościół – 44%, telewizja – 36%, radio – 25%, koledzy – 13%, prasa – 7%; hierarchia była zróżnicowana w zależności od typu szkoły. Badani najczęściej oglądali telewizję z rodzicami – 50%; o treściach rozmawiali głównie z rówieśnikami i przyjaciółmi – 82%. Wartości uznawane w rodzinach badanych to: inteligencja i wiedza – 81,2%, poświęcenie, gotowość pomocy – 47,5%, dobrobyt, sukces – 41%, sprawiedliwość, prawość charakteru – 38%; hierarchia była zależna od typu szkoły. 30% stwierdziło, że w ich rodzinach są podtrzymywane systematyczne codzienne kontakty; częściej deklarowali je uczniowie liceum. 89% badanych stwierdziło, że nie ma programów, które rodzice odradzaliby im lub zabraniali oglądać. Rozmowy dotyczące treści medialnych i opinii o nich według 48% badanych rodzice inicjowali sporadycznie, według 39% często. W 69% rodzin nie było żadnych ograniczeń w recepcji mediów. Stwierdzono, że rodziny badanych wykazywały nieznaczną aktywność w kształtowaniu właściwej postawy młodych odbiorców mediów. 18% badanych miało świadomość istnienia nauki Kościoła w mass mediach. Według 47% tematyka mediów była poruszana na lekcjach sporadycznie, według 15% często, według 36% nigdy; najczęściej tematyka była poruszana w technikum. 11% badanych wskazało, że katecheci wskazywali im ogólnie treści godne polecenia. 67% nie korzystało z polecanych przez katechetów katolickich źródeł i treści medialnych, 20% robiło to sporadycznie, 11% systematycznie. Wśród programów telewizyjnych i radiowych badani wskazywali po jednym, znali kilka tytułów prasowych. Postawę badanych wobec mediów katolickich uznano za skutek zaniedbań formacyjnych ze strony katechety i rodziców. 51% badanych stwierdziło, że w szkole brakuje przekazu wiedzy o mass mediach (100% uczniów technikum, 85,2% uczniów szkół zawodowych). Szkoła podejmowała tę tematykę według 88,2% uczniów liceum. 87% badanych stwierdziło, że nauczyciele nie podejmują krytyki mediów, według 13% opinie miały charakter ogólny. Ponad 50% stwierdziło, że nauczyciele najczęściej polecali programy edukacyjne. 90% badanych miało bliskich przyjaciół; 35% spotykało się z nimi codziennie, 42% kilka razy w tygodniu. Telewizję w czasie spotkań z kolegami oglądało 37% uczniów ZSZ, pozostali robili to rzadko. Problematyka mediów była podejmowana w rozmowach z kolegami; według 50% były to ogólne relacje na temat oglądanych programów. 88% stwierdziło, że ulegają opiniom kolegów w tej kwestii. 40% badanych uznało za konieczne ukierunkowanie właściwej recepcji mediów dla młodszych od nich; było to obowiązkiem rodziców – według 81%, szkoły – 37%, Kościoła – 17%. Jako formę oddziaływań w rodzinie postulowano dyskusję – 87%, w szkole – dyskusje klasowe – 21%, wykorzystanie mediów na lekcji – 14%, wprowadzenie specjalnego przedmiotu – 9%. Rola Kościoła powinna zdaniem badanych polegać na uświadamianiu wartości, podejmowaniu problematyki mediów w kazaniach i na katechezie.