Przedmiotem badania były przewartościowania religijne młodej inteligencji. Celem badania było: ukazanie społecznych uwarunkowań religijności respondentów; ukazanie najbardziej religijnej kategorii studentów; ustalenie czynników warunkujących postawy wobec wiary katolickiej. W badaniu wzięło udział 100 studentów pierwszego roku filologii polskiej i pierwszego oraz czwartego roku matematyki w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie. W badanej populacji znalazło się 36 mężczyzn i 64 kobiety. Wybór respondentów miał charakter losowy. Sformułowano m.in. następujące hipotezy badawcze: studentki częściej praktykują niż ich koledzy; poziom religijności zmniejsza się wraz z wyższą pozycją społeczną rodziny respondenta; studentki są pozytywniej nastawione wobec religii niż studenci; studentki częściej sięgają po literaturę religijną niż studenci; im bardziej humanistyczny profil studiów, tym niższy poziom religijności studentów. 90% badanych zadeklarowało głęboką wiarę religijną, wiarę albo niezdecydowanie; 10% studentów było albo obojętnych wobec wiary, albo niewierzących. Wśród osób wierzących było więcej kobiet niż mężczyzn – w całej badanej populacji przywiązanie do tradycji katolickiej deklarowało 95% studentek i 78% studentów. Wśród osób pochodzenia chłopskiego było: 67% wierzących, 22% obojętnych i 11% niewierzących. W tej grupie nie było ani jednej osoby głęboko wierzącej. Spośród studentów o robotniczym pochodzeniu 20% deklarowało głęboką wiarę, 68% wiarę, 12% niezdecydowanie albo stosunek obojętny. Wśród studentów o pochodzeniu inteligenckim 5% było niewierzących, 88% głęboko wierzących, 7% niezdecydowanych albo obojętnych. Osoby niewierzące albo obojętne, które stanowiły 12,7% całej populacji, mieszkały wyłącznie w miastach. Okazało się, że studenci matematyki deklarowali silniejsze przywiązanie do wiary katolickiej niż ich koledzy z filologii polskiej. Wśród matematyków znalazło się 26% głęboko wierzących, 74% wierzących; żaden ze studentów matematyki nie uznał siebie za niewierzącego albo niezdecydowanego w kwestii wiary. Wśród studentów polonistyki było: 14% głęboko wierzących, 64% wierzących i niezdecydowanych, 16% obojętnych i 6% niewierzących. Systematyczne praktykowanie deklarowało 80% studentek i 42% studentów. Do kościoła systematycznie chodziło 27% głęboko wierzących i 71% wierzących, a także 2% niezdecydowanych. Do niesystematycznego chodzenia do kościoła przyznało się 9,5% głęboko wierzących, 81% wierzących i 9,5% niezdecydowanych. W opinii 70% studentek i 67% studentów wiara dawała poczucie bezpieczeństwa w trudnych sytuacjach życiowych. W porównaniu z wynikami badań z lat siedemdziesiątych nastąpił wyraźny wzrost autodeklaracji wiary wśród rzeszowskich studentów.