Przedmiotem badania były wyobrażenia o własnych perspektywach życiowych młodzieży w wieku 16-18 lat. Celem badania było określenie zależności między wyobrażeniami dotyczącymi perspektyw edukacyjno-zawodowych a środowiskiem rodzinnym (zawodem i wykształceniem rodziców). W badaniu zastosowano kwestionariusz własnej konstrukcji oraz wypracowanie na temat Jak sobie wyobrażam swoją przyszłość, ukierunkowane pytaniem pomocniczym Kim będę, co będę robił(a)? Wyniki badania ujawniły, że dorastająca młodzież z optymizmem patrzyła na możliwości dalszego kształcenia oraz zdobycia prestiżowego zawodu. Wykazano również korelację między statusem społeczno-ekonomicznym rodziców a wyobrażeniami badanych – im status ten był wyższy, tym większy poziom optymizmu prezentowała młodzież. Dzieci osób o wysokoprestiżowych zawodach przewidywały, że w ciągu 30 lat będą wykonywały podobnie prestiżowy zawód. Analogicznie: dzieci osób o zawodach cieszących się niższym szacunkiem społecznym przewidywały, że po 30 latach ich zawód również będzie niskoprestiżowy lub ewentualnie średnioprestiżowy.