Celem badania było poznanie wyobrażeń studentów Instytutu Kultury Fizycznej Uniwersytetu Szczecińskiego na temat nauczyciela wychowania fizycznego na różnych szczeblach edukacji. Badaniem objęto 249 osób, w tym 108 kobiet i 141 mężczyzn. W grupie tej znalazło się 65 studentów pierwszego roku, 76 studentów drugiego, 55 studentów trzeciego i 53 studentów z czwartego roku. W badaniu zastosowano kwestionariusz Mój model nauczyciela w opinii studentów. Wyniki badania ujawniły, że wśród najczęściej wskazywanych, pożądanych cech osobniczych nauczyciela znalazły się cierpliwość, bycie miłym, inteligencja i sprawność fizyczna. Dwie pierwsze cechy okazały się zdaniem studentów ważniejsze na wcześniejszych szczeblach edukacji (szczególnie w szkole podstawowej), a ich znaczenie spadało wraz z kolejnymi szczeblami na rzecz sprawności fizycznej i w szczególności inteligencji (najważniejszej na studiach wyższych). Wśród cech charakteru nauczyciela wychowania fizycznego dominowały wyrozumiałość (najważniejsza w szkole podstawowej, następnie wyższej i na końcu średniej) i konsekwencja (najważniejsza w szkole średniej, następnie podstawowej i wyższej). Nauczyciel WF-u powinien być w stosunku do ucznia ponadto komunikatywny (przede wszystkim w szkole średniej), opiekuńczy (wyłącznie w szkole podstawowej) i tolerancyjny (znów w szkole średniej i zaraz potem wyższej). Znacznie ważniejsze od bycia dobrym pedagogiem były zdaniem badanych wysokie kwalifikacje, których znaczenie rosło wraz z kolejnymi szczeblami edukacji i które najbardziej liczyły się w szkole wyższej (odwrotnie niż w przypadku uzdolnień pedagogicznych, których znaczenie malało). Wymagania stawiane uczniom również powinny rosnąć wraz z ich wiekiem, choć bycie wymagającym jako pożądaną cechę nauczyciela w szkole wyższej wskazało nie więcej niż 15% respondentów.