Celem badania było poznanie opinii wychowanków domów dziecka, wychowawców, nauczycieli i osób nieznających realiów funkcjonowania tych placówek na temat różnych aspektów życia w domach dziecka. W analizie posłużono się wynikami badań socjologicznych prowadzonych w placówkach, a także wynikami kontroli NIK, która objęła w 1993 r. 71 domów dziecka zlokalizowanych na terenie 13 województw. Wyniki ujawniły, że 41% wychowanków uznawało swoje posiłki za gorsze od tych jedzonych przez dzieci w rodzinach, a 52% oceniało je jako takie same. 80% wychowawców i nauczycieli wychowanków uznało, że sytuacja ich podopiecznych i dzieci wychowujących się w rodzinach jest pod tym względem podobna. Blisko połowa „laików” była przekonana, że dzieci z domów dziecka są pod względem jakości spożywanych posiłków upośledzone, co wiązało się ze stereotypem biednego sieroty. 15% wychowanków uznało się za ubranych gorzej, a 23% za ubranych lepiej od swoich rówieśników. Jeszcze bardziej optymistyczni byli pod tym względem wychowawcy (12,5% – gorzej, 34% – lepiej ubrani podopieczni). Natomiast 60% osób niezwiązanych z domami dziecka przypuszczało, że dzieci te ubierają się skromniej niż reszta młodzieży. Niemal wszyscy badani byli zgodni co do tego, że wychowankowie domów dziecka dysponują mniejszymi kwotami w ramach kieszonkowego niż ich rówieśnicy. Jedynie 44% wychowawców uznało, że są to kwoty podobne. Większość osób niezwiązanych z domami dziecka uznała, że wychowawcy są osobami znaczącymi dla swoich podopiecznych. Podobną opinię wyraziło 16% wychowanków i jedynie 3% wychowawców. Jeśli chodzi o swobodę pozostawianą wychowankom domów dziecka, to ujawniła się zależność, zgodnie z którą im mniejsza była znajomość realiów życia w placówce, tym więcej osób przekonanych było o panującej tam surowej dyscyplinie i ograniczeniach swobody dzieci. 30% wychowawców, 55% nauczycieli i aż 83% „laików” uznało, że dzieci te cieszą się mniejszą swobodą od rówieśników. Wśród samych wychowanków odsetek ten wyniósł 47%. Pytani o niedogodności życia w placówce, wychowankowie wskazywali przede wszystkim surową dyscyplinę (46%), na drugim miejscu znalazło się złe traktowanie przez wychowawców (14%). Niemal połowa wychowanków uznawała, że sytuacja mieszkaniowa byłych wychowanków domów dziecka jest przeciętna, podobnie jak reszty mieszkańców Polski. ¼ z nich miało nadzieję, że wychowanków czeka w przyszłości lepsza sytuacja mieszkaniowa.