Celem badania ankietowego skierowanego do kuratoriów oświaty było uzyskanie informacji o niepublicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych w Polsce. Prezentowane dane dotyczyły placówek, które uzyskały zgodę na funkcjonowanie i zostały zarejestrowane przez kuratora oświaty. Według danych z 48 województw na terenie kraju funkcjonowało 47 niepublicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych w 13 województwach (w tym 17 w Warszawie). Uzyskano informacje o kadrach 30 placówek – zatrudniano od 114 do 124 osób, w tym 50-60 psychologów, 45 pedagogów, 13 logopedów, sześciu socjologów, 30 innych pracowników. Wśród 33 placówek 10 zatrudniało dwóch pracowników, po sześć – jednego oraz trzech, siedem – od pięciu do dziewięciu, cztery – od 10 do 20. Główne zadania i zakres usług były różne, zależne od specjalizacji i liczby zatrudnionych; większość prowadziła szeroko rozumianą terapię psychologiczno-pedagogiczną i logopedyczną oraz profilaktykę. W poradniach odbywały się zajęcia indywidualne i grupowe dla dzieci, młodzieży i dorosłych (nie tylko rodziców), zajęcia psychoedukacyjne i terapia rodzin. Pracownicy poradni obsługiwali telefony zaufania, udzielali pomocy w sytuacjach kryzysowych, prowadzili szkolenia i seminaria, wydawali i promowali publikacje oświatowe, udzielali poradnictwa duchowego i psychologicznego dla młodzieży w wieku 15-25 lat, prowadzili doradztwo zawodowe, organizowali wypoczynek wakacyjny, dożywianie dzieci, pomoc materialną dla rodzin. Poradnie współpracowały z kuratoriami oświaty, poradniami publicznymi, ośrodkami szkolno-wychowawczymi, szkołami podstawowymi, przedszkolami, urzędami miast, opieką społeczną, uczelniami, duszpasterstwem rodzin, lekarzami specjalistami, rodzicami i rodzinami dzieci, osobami prywatnymi.