Celem badania było poznanie czynników uznawanych przez młodzież za źródła jej szczęścia, satysfakcji i zadowolenia z życia. Badaniem objęto 1500 osób w wieku od 5 do 20 lat uczęszczających do różnych typów placówek edukacyjnych. Materiał badawczy stanowiły wypowiedzi ustne lub pisemne (zależnie od wieku badanych) inspirowane sformułowaniami Czuję się szczęśliwy(a), gdy…, Gdy jestem radosny, szczęśliwy, to… itp. Przedstawione wnioski z badania dotyczą badanych w wieku 13-20 lat. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że źródło szczęścia jawiło się młodzieży przede wszystkim w zaspokajaniu potrzeby kontaktów społecznych (częściej dziewczęta i osoby powyżej 15. roku życia), następnie w osiągnięciach szkolnych (częściej osoby w wieku 13-15 lat) i aktywności (częściej chłopcy, w tym szczególnie chłopcy w wieku 13-15 lat). Odpowiedzi chłopców (szczególnie tych młodszych) dotyczące analizowanych źródeł szczęścia okazały się bardziej równomiernie rozłożone między poszczególne kategorie, a odpowiedzi dziewcząt (szczególnie tych starszych) koncentrowały się w większym stopniu na relacjach społecznych przy zdecydowanie mniejszej liczbie wskazań na kategorie takie jak bezpieczeństwo, potrzeby materialne czy biologiczne. Dominującym źródłem nieszczęścia w opinii badanych były również kontakty interpersonalne (częściej dziewczęta) oraz osiągnięcia w szkole (częściej osoby w wieku 13-15 lat, w tym zwłaszcza chłopcy).