Badanie, którym objęto 111 studentów piątego roku WAT-u, miało na celu charakterystykę opinii badanych na temat poszczególnych ogniw systemu dydaktyczno-wychowawczego uczelni, w tym kadry uczelni, programu szkolenia, bazy szkoleniowej, układów interpersonalnych oraz swoich własnych zainteresowań i postaw wobec różnych przejawów życia. W badaniu zastosowano pięciostopnową skalę oceny. Wyniki ujawniły, że wśród poszczególnych ogniw systemu dydaktyczno-wychowawczego najwyżej oceniono stosowane środki kształcenia (3,2), choć pozostałe oceny były bardzo zbliżone (stosowane metody kształcenia oraz system kontroli i oceny – 3,1; plany i programy szkolenia – 2,9). Wśród elementów służby administracyjnej pozytywnie oceniono przede wszystkim bibliotekę i czytelnię (4,2), gorzej obiekty socjalne (2,8), domy akademickie (2,7), wydziały (2,5) i obiekty dydaktyczne (2,3). Większość studentów negatywnie oceniła indywidualizację procesu dydaktyczno-wychowawczego (57%). Stosunkowo wysokie oceny uzyskała za to kadra nauczająca, w tym szczególnie profesorowie (4,7). Interakcje nauczyciel – uczeń oceniano najczęściej jako partnerskie (68%), choć zbyt wąski był zakres samodzielności, jaki uczelnia dawała studentom (62%). Wśród czynników utrudniających studentom wywiązywanie się z ich obowiązków wskazywano przede wszystkim złą organizację zajęć (74%) i brak czasu (58%).