Badanie stanowiło fragment szerszego projektu dotyczącego odzwierciedlania modelu ręczności w teście graficznym. Celem badania była weryfikacja hipotezy, zgodnie z którą stopień użyteczności symbolu przedmiotu może stanowić istotny czynnik zakłócający wyniki unilateralnego testu graficznego. Badaniem objęto 180 osób o jednorodnym modelu ręczności stwierdzonym na podstawie Edynburskiego Inwentarza Ręczności. 48% badanych stanowiły osoby praworęczne, a 52% leworęczne. Próba składała się w 46% z osób dorosłych, a w 54% z dzieci powyżej siódmego roku życia. Badanych poddano testowi graficznemu własnej konstrukcji Ence-pence, w której ręce?, w którym zadanie badanych polegało na graficznym umieszczeniu (poprzez dorysowanie lub połączenie linią) przedmiotu znajdującego się nad lub z lewej strony sześciu pól w jednej z rąk postaci w poszczególnych polach. Przedmioty te były zróżnicowane pod względem ich użyteczności. Stwierdzono istotny statystycznie związek między posiadanym przez badanych modelem ręczności a rozkładem przestrzennym wybranych elementów w teście graficznym. Wprowadzenie do testu graficznego czynnika zakłócającego w postaci modyfikacji poziomu użyteczności przedmiotów zastosowanych w kolejnych próbach mógł wpłynąć zarówno na pojawienie się związku między modelem ręczności a rozkładem przestrzennym elementów w teście, jak i na siłę tego związku. Zastosowanie wyobrażeń przedmiotów o wysokiej wartości użytkowej miało szczególnie duże znaczenie w grupie dorosłych badanych i mogło przez to stanowić czynnik zakłócający rzetelny wynik testu. Wprowadzenie do testu zadań bilateralnych pozwalało na uniknięcie błędnego wykonania prób (np. poprzez umieszczenie przedmiotu w obu rękach) oraz dokonywania przez badanych przypadkowych wyborów.