Badanie przeprowadzono w celu odpowiedzi na następujące pytania: Jakie są postawy badanej młodzieży wobec osób znaczących wychowawczo? 
Czy i jakie są różnice w postawach wobec osób znaczących przejawianych przez młodzież niedostosowaną społecznie i młodzież szkolną bez przejawów niedostosowania? W badaniu posłużono się dyferencjałem semantycznym Osgooda, za pomocą którego dokonano diagnozy takich kategorii osób znaczących wychowawczo jak: ja, sędzia, policjant, kurator, nauczyciel oraz inni ludzie. Badaniem objęto 75 osób, składających się na grupę eksperymentalną młodzieży niedostosowanej społecznie (25) oraz grupę kontrolną młodzieży szkolnej nieprzejawiającej objawów niedostosowania społecznego (50). Badanie przeprowadzono w województwie lubelskim. Postawy obu grup wobec osób znaczących wychowawczo są zróżnicowane. Na podstawie wyników badanych z grupy eksperymentalnej wykazano, że młodzież niedostosowana społecznie najlepiej oceniała siebie (28% wyraziło postawę pozytywną, żadna osoba nie przejawiała postawy negatywnej), w następnej kolejności innych ludzi (postawa pozytywna – 24%, negatywna – 8%), kuratora (postawa pozytywna – 16%, negatywna – 8%), nauczyciela (postawa pozytywna – 16%, negatywna – 24%) oraz sędziego (postawa pozytywna – 0%, negatywna – 24%); najniżej oceniano policjanta (postawa pozytywna – 4%, negatywna – 40%), w związku z czym najgorsze wyniki uzyskały osoby z kategorii ludzi bezpośrednio odpowiedzialnych za zastosowanie kary wobec badanej młodzieży. Zwrócono uwagę na pozytywną postawę respondentów w stosunku do kuratorów, co mogło mieć istotne znaczenie dla skuteczności ich procesu resocjalizacji. W porównaniu wyników grupy kontrolnej okazało się, że młodzież bez przejawów niedostosowania również oceniła najlepiej siebie, a najniższa ocena dotyczyła innych ludzi.