Badanie miało na celu diagnozę aspiracji młodzieży deklarującej przynależność do subkultur oraz ewentualnych różnic w porównaniu z młodzieżą niedeklarującą takiej przynależności. Badaniem ankietowym objęto w sumie 1739 uczniów ostatnich klas szkół ponadgimnazjalnych w Opolu (z wyjątkiem dwóch szkół). Analizie poddano 1106 ankiet, z czego 566 wypełnili przedstawiciele różnych subkultur, w tym przede wszystkim subkultury techno (179), hip-hop (145) i szalikowców (47). Pojawiły się również subkultury metalowców (38), blokersów (35), rockersów (27) i emo (30). Pozostałe osoby zostały zakwalifikowane do jednej grupy ze względu na małą liczebność przedstawicieli (łącznie 40 osób). Aspiracje edukacyjne i zawodowe młodzieży deklarującej przynależność do subkultur miały podobny kierunek do aspiracji osób nienależących do subkultury, ich poziom był jednak niższy u młodzieży z subkultur. Poziom aspiracji edukacyjnych i zawodowych był zróżnicowany ze względu na przynależność do określonej subkultury – najwyższe aspiracje mieli przedstawiciele metalowców, następnie rockersów, „innych”, blokersów i szalikowców. Najniższe aspiracje cechowały z kolei przedstawicieli hip-hopu, emo i techno. Największą niepewnością w zakresie wyboru przyszłego zawodu wykazywali się blokersi. Szalikowcy i przedstawiciele techno najczęściej wybierali zawody robotnicze i rzemieślnicze; przedstawiciele emo – związane z wykształceniem pedagogicznym, społeczno-politycznym, humanistycznym i prawniczym; metalowcy – zawody medyczne, ekonomiczno-handlowe, urzędnicze i rządowe; rockersi – związane z prowadzeniem własnego przedsiębiorstwa czy biznesu. Wśród czynników różnicujących poziom aspiracji edukacyjnych i zawodowych młodzieży należącej do subkultur znalazły się typ szkoły, do której uczęszczał badany, oraz atmosfera panująca w jego rodzinie. Nie potwierdzono zależności między wykształceniem rodziców (opiekunów) a aspiracjami młodzieży. Aspiracje życiowe młodzieży należącej do subkultur były podobne w zakresie kierunku i siły do aspiracji młodzieży nienależącej do subkultur. Wyjątkiem były aspiracje związane z planowaną formą wspólnego życia (planowaniem małżeństwa) – okazały się one istotnie niższe w grupie młodzieży należącej do subkultury niż w grupie kontrolnej. Aspiracje życiowe młodzieży należącej do subkultury były istotnie zróżnicowane w zależności od rodzaju subkultury tylko w zakresie dotyczącym planowanej formy wspólnego życia – przedstawiciele subkultury techno, szalikowców, blokersów, hip-hopowców, rockersów i metalowców pragnęli zawrzeć w przyszłości związek małżeński; największe niezdecydowanie było udziałem przedstawicieli subkultury emo; chęć życia w wolnym związku deklarowali najczęściej przedstawiciele grupy „inni”, rockersów i blokersów; życie w samotności wybierali najczęściej przedstawiciele subkultury emo i rockersów.