Badanie zrealizowano w 11 krajach Unii Europejskiej w ramach Programu Uczenie się przez całe życie, projekt nr: 143418-LLP-12008-1-GR-KA3-KA3NW. Celem badania było określenie zapotrzebowania na usługi e-learningowe oraz poznanie doświadczeń osób korzystających z nauki na odległość jako formy doskonalenia zawodowego. W badaniu zastosowano rozwiązania wypracowane w ramach projektu Euracademy Observatory. Podstawowym narzędziem badawczym był kwestionariusz wywiadu dostępny online. O jego wypełnienie zwracano się do instytucji drogą telefoniczną i mailową. Badaniem objęto 42 instytucje, przy czym próby tej nie można uznać za reprezentatywną ze względu na trudności z oszacowaniem całkowitej liczby organizacji zajmujących się nieformalnym kształceniem zawodowym na odległość. Zidentyfikowano łącznie 60 instytucji oferujących szkolenia na odległość (TIK), z czego 70% udzieliło odpowiedzi. Analiza wyników pozwoliła stwierdzić, że rynek edukacji zawodowej na odległość w Polsce rozwijał się dynamicznie pod względem liczby firm i starań o poszerzenie oferty edukacyjnej. Rynek ten pozostawał jednak nadal dostosowany do potrzeb dużych przedsiębiorstw i ich pracowników, przez co brakowało oferty dla odbiorców z obszarów wiejskich. Perspektywy stworzenia takiej oferty były mało prawdopodobne ze względu na to, że działające na polskim rynku firmy e-learningowe były niewielkimi organizacjami prywatnymi, kierującymi swoją ofertę do najbardziej dostępnych i otwartych na nowe technologie odbiorców, czyli do pracowników dużych miast i średnich firm. Skala tej działalności nie była przy tym duża – w ciągu roku dostawcy szkoleń e-learningowych kształcili w ten sposób najczęściej 101-500 osób (27%), a znaczna część nie przekraczała liczby 50 uczniów rocznie (22%). Oferta szkoleń e-learningowych w ponad połowie przypadków nie przekraczała 20% całej oferty edukacyjnej firm. Badani dostawcy rozwijali platformy e-learningowe, co świadczyło o chęci rozwoju w kierunku szkoleń na odległość, jednak wyłącznie z nastawieniem na osoby posiadające odpowiednie zasoby kompetencyjne, czyli bez chęci likwidowania głównych barier w korzystaniu z e-learningu na obszarach wiejskich – braku adekwatnych umiejętności i dostępu do internetu. Prognozy sformułowane przez badaczy okazały się mimo to optymistyczne. Sytuacja na polskim rynku e-learningowym powinna ulegać zmianie w związku z odczuwaniem przez małe firmy dużej presji podnoszenia swojej konkurencyjności, a zatem poszukiwania nowych odbiorców oraz tańszych rozwiązań, dostępnych również dla indywidualnych odbiorców. Wśród badanych znalazło się 124 e-uczniów, czyli osób biorących udział w szkoleniach na odległość (TIK), oraz grupa kontrolna składająca się z 367 osób. E-uczniów dobrano za pośrednictwem instytucji oferujących usługi e-learningowe objętych badaniem dostawców takich usług przeprowadzonym w ramach projektu e-ruralnet, a także za pośrednictwem ponad 1000 Centrów Nauczania na Odległość na Wsiach, wszystkich partnerów społecznych i politycznych projektu e-ruralnet oraz drogą bezpośrednich poszukiwań, w które zaangażowano studentów socjologii UMK. Zastosowano kwestionariusz pozwalający scharakteryzować badanych pod względem cech społeczno-demograficnych, a w przypadku e-uczniów – również poznać ich ocenę form nauczania na odległość. Ze względu na metody doboru próby zarówno grupa e-uczniów, jak i grupa kontrolna nie były próbami reprezentatywnymi. Przeważali mieszkańcy wsi do 2 tys. mieszkańców, stwierdzono również nadreprezentację osób z wyższym wykształceniem i osób młodych. Na ankietę odpowiedziało więcej mężczyzn niż kobiet oraz więcej osób pracujących w sektorze publicznym niż prywatnym. Dla wszystkich osób, które odbyły pozaszkolny kurs zawodowy głównym motywem jego podjęcia, była chęć rozwoju zawodowego w ramach wykonywanej pracy lub chęć zdobycia umiejętności i kwalifikacji przydatnych w codziennym życiu, ewentualnie poszerzających wiedzę w zakresie osobistych zainteresowań. Większość e-uczniów oceniła kursy jako mało innowacyjne – duża część życzyła sobie nauki z wykorzystaniem bardziej nowoczesnych metod i narzędzi. Ogólna ocena kursów była raczej pozytywna, przy czym nie wszyscy badani zadeklarowali, że zaspokoili swoje potrzeby edukacyjne. Połowa e-uczniów zdobyła wiedzę i umiejętności praktyczne, będące celem podjęcia kursu. E-learning został lepiej oceniony przez osoby mające w tym zakresie doświadczenia niż przez osoby z grupy kontrolnej, dla których uczenie się na odległość było jedynie teoretyczną możliwością. E-learning postrzegany był przez tych ostatnich jako forma nauki mniej motywująca i trudniejsza, choć zauważano również wiele jego zalet, m.in. w postaci elastyczności czasu i miejsca nauki. Więcej informacji o projekcie na stronie http://www.prismanet.gr/eruralnet/.