Celem badania było zebranie opinii studentek na temat przerywania ciąży. Wybrane szczegółowe pytania badawcze brzmiały: czy przerywanie ciąży w pierwszych jej tygodniach powinno być dozwolone; czy według badanych należy zmienić dotychczasowe prawo o przerywaniu ciąży w pierwszych jej tygodniach; czy aborcja powinna być dopuszczalna, gdy zagrożone jest życie kobiety; czy aborcja jest dopuszczalna, gdy zagrożone jest zdrowie kobiety; czy aborcja powinna być dopuszczalna, gdy kobieta nie chce mieć dziecka. W badaniu uczestniczyły studentki Małopolskiej Wyższej Szkoły Zawodowej (kierunek: kosmetologia) oraz Uniwersytetu Pedagogicznego (kierunki: socjologia, pedagogika społeczno-opiekuńcza, stosunki międzynarodowe, filologia polska). Do analizy zakwalifikowano dane od 170 studentek. Do zebrania materiału posłużono się kwestionariuszem ankiety. Studentki mieściły się w przedziale wiekowym 21–27 lat. Wszystkie zadeklarowały, że są wierzące, jednak nie wszystkie praktykowały – 29 studentek MWSZ 29 UP praktykowało regularnie, 28 MWSZ i 52 UP – nieregularnie. Dwie kobiety z MWSZ i 41 z UP żyło w konkubinatach. Za całkowitym zakazem aborcji opowiedziało się 10% respondentek, za zakazem, ale z wyjątkami – 49%, 17% pozwoliłoby na dokonywanie aborcji, ale z ograniczeniami, a 18% – na aborcje bez ograniczeń. 40% badanych uważało, że obowiązujące prawo dotyczące przerywania ciąży jest zbyt restrykcyjne i należy je złagodzić. Największe przyzwolenie wśród studentek miała aborcja w sytuacji, gdy zagrożone jest życie kobiety (73% zdecydowanie tak, 2% zdecydowanie nie). W przypadku ryzyka, że dziecko urodzi się upośledzone, 27% uznało zdecydowanie aborcję za dopuszczalną, 41% – za raczej dopuszczalną, 13% – za raczej niedopuszczalną, 13% – za zdecydowanie niedopuszczalną (8% nie wyraziło zdania na ten temat). 66% studentek uważało, że aborcja jest zdecydowanie niedopuszczalna w sytuacji, kiedy kobieta nie chce mieć dziecka; 11% raczej niedopuszczalna, 6% zdecydowanie dopuszczalna, 7% raczej dopuszczalna, 10% trudno powiedzieć.