Badanie przeprowadzono w celu diagnozy poziomu samooceny dzieci w wieku pięciu lat oraz analizy umiejętności rozpoznawania i nazywania emocji przez pięciolatków. Zbadano ponadto zachowania emocjonalne dzieci w trakcie rozmowy swobodnej na temat: Jak wyglądałby świat, gdyby nie było wody? Próbę badawczą stanowiło 1520 dzieci z placówek edukacyjnych różnego typu z całego kraju (w tym: oddziałów przedszkolnych, przedszkoli stowarzyszeniowych, prywatnych oraz publicznych, samorządowych). W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że 23,7% badanych dzieci miało samoocenę wysoką, 70,5% – przeciętną, a 5,8% – niską. Analiza danych pod względem płci wykazała, że 26,8% dziewczynek miało samoocenę wysoką, 71,8% chłopców – przeciętną, 7,7% – niską. W zależności od miejsca lokalizacji placówki okazało się natomiast, że wysoką samoocenę miało 34,3% badanych ze środowiska wiejskiego, 72,4% dzieci z przedszkoli zlokalizowanych w miastach powyżej 100 tys. mieszkańców – samoocenę przeciętną, natomiast w miastach powyżej 100 tys. 7,3% respondentów cechowała samoocena niska. Na podstawie odpowiedzi dotyczących umiejętności rozpoznawania emocji okazało się, że dzieciom najłatwiej było zidentyfikować radość (96,6%), w dalszej kolejności smutek (93,5%) oraz złość (92,8%), z kolei najtrudniej – strach (82,7%). Wykazano ponadto, że rozpoznawanie emocji uzależnione było od: lokalizacji przedszkola (dzieci ze środowisk wiejskich uzyskały najlepsze wyniki), czasu pobytu dziecka w placówce (dzieci przebywające w przedszkolu 25 godzin tygodniowo najlepiej rozpoznawały emocje) oraz rodzaju przedszkola (najlepsze wyniki odnotowano w oddziałach przedszkolnych). Ponadto podczas rozmów dotyczących ostatniego zadania zaobserwowano m.in., że w porównaniu z chłopcami więcej zachowań pozytywnych oraz negatywnych cechowało dziewczynki. Większość zachowań zarejestrowano także w przypadku dzieci uczęszczających do oddziałów przedszkolnych w małym mieście.