Badanie przeprowadzono w celu odpowiedzi na następujące pytania: jak wolontariusze określają atmosferę panującą w swoim domu rodzinnym i czy istnieją związki między rodzajem atmosfery domowej a zaangażowaniem młodzieży w wolontariat; skąd wolontariusze czerpią wzorce swoich zachowań i czy są wśród tych wzorców rodzice; czy rodzice wolontariuszy sami angażują się w wolontariat i jaki jest ich stosunek do zaangażowania dzieci w wolontariat. Próbę badawczą stanowiło 168 uczniów w wieku od 13 do 19 lat, uczęszczających do szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych, zlokalizowanych w Lublinie, Chełmie, Lubartowie, Opolu Lubelskim oraz Ostrowie Lubelskim, w których funkcjonowały Szkolne Kluby Wolontariusza. Wśród badanych znalazły się także osoby zaangażowane w działalność charytatywną Centrum Duszpasterstwa Młodzieży (CDM) Archidiecezji Lubelskiej. Wszyscy uczestnicy badania w trakcie jego trwania byli wolontariuszami dłużej niż przez sześć miesięcy. Atmosferą najbardziej sprzyjającą podejmowaniu przez młodzież działań prospołecznych była atmosfera demokratyczna. Ujawniono, że atmosfera bezładna (w której rodzice żyli własnymi sprawami, nie interesując się czasem wolnym swoich dzieci) panowała w rodzinach 21,4% respondentów. Na pytanie o posiadane autorytety 57,1% uczniów wskazało Jana Pawła II, w dalszej kolejności rodziców (40,5%) i opiekunów wolontariatu (32,1%). Analiza zgromadzonego materiału wykazała ponadto, że 26,2% ankietowanych pochodziło z rodzin o tradycjach prospołecznych. Rodzice 73,8% badanej młodzieży nie angażowali się w żadną pomoc potrzebującym.