Badanie przeprowadzono w celu odpowiedzi na pytania, w jaki sposób dzieci postrzegają swój dobrostan psychiczny oraz czy percepcja własnego dobrostanu różnicuje dzieci wychowane w domu dziecka i w domu rodzinnym. Próbę badawczą stanowiły 84 osoby (w tym 36 dziewcząt i 48 chłopców) w wieku od 10 do 12 lat. Badanych podzielono na dwie grupy: grupę kontrolną (20 dziewcząt oraz 22 chłopców wychowujących się w domu rodzinnym) oraz grupę badawczą (16 dziewcząt oraz 26 chłopców wychowujących się w domu dziecka). Do zebrania materiału badawczego wykorzystano Kwestionariusz do Badania Dobrostanu Psychologicznego opracowany przez L. Wojciechowską i J. Pszczółkę oraz Kwestionariusz Marzeń skonstruowany przez L. Wojciechowską i J. Blaut. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że dzieci wychowujące się w domach dziecka marzyły więcej i w szerszym treściowo zakresie niż dzieci z grupy kontrolnej. Wykazano niższy poziom dobrostanu psychicznego ankietowanych z grupy badawczej. Nie odnotowano korelacji między nasileniem marzeń a poziomem dobrostanu psychicznego badanych. Zaobserwowano jedynie wśród osób wychowujących się w domach dziecka współwystępowanie większej liczby marzeń z wyższym poziomem samoakceptacji pod względem sprawności intelektualnej (w tym osiągnięć szkolnych). Dodatkowo nie wykazano związku między zróżnicowaniem treściowym marzeń a poziomem dobrostanu psychicznego ankietowanych. Okazało się natomiast, że zróżnicowanie w poziomie dobrostanu oraz nasilenia marzeń dzieci występowało w przypadku uwzględnienia płci badanych.