Celem badania była charakterystyka różnych rodzajów kompetencji matek samotnie wychowujących dzieci z Domów Samotnej Matki. Sformułowano podstawowe pytanie badawcze: Jak przedstawia się obraz kompetencji poznawczych, a także emocjonalnych i ewaluatywnych u młodych matek samotnie wychowujących dzieci, które zamieszkują wraz z dziećmi Domy Samotnej Matki, oraz u tych, które pozostają z dziećmi we własnych rodzinach? Sformułowano cztery hipotezy badawcze, w tym m.in.: Stan kompetencji poznawczych w obu grupach matek samotnie wychowujących dzieci, będących w sytuacji tego samego stresu traumatycznego i różnego wsparcia społecznego, nie jest wystarczający. Dotyczy to zwłaszcza tych, które wiążą się z oceną własnej przyszłości. Stan kompetencji emocjonalnych u matek samotnie wychowujących dzieci, a pozostających w rodzinach jest wyższy niż u tych, które znalazły się w Domach Samotnej Matki. Badana próba liczyła 100 osób, po 50 matek w każdej z dwóch grup (matki z Domów Samotnej Matki i matki pozostające we własnych rodzinach). Badanie miało charakter ilościowy i jakościowy. Posłużono się następującymi narzędziami badawczymi: Kwestionariuszem Stylu Poznawczego Blackburna i Wilkinsona, Inwentarzem Becka, Skalą Preferencji Wartości Popielskiego, Skalą Poczucia Sensu Życia Crumbaugha i Maholicka oraz Kwestionariuszem Wywiadu T. Borowskiej. U matek żyjących w Domach Samotnej Matki stwierdzono dominację depresyjnego stylu poznawczego (w zakresie spostrzegania i oceny własnej osoby, świata i przyszłości). Natomiast matki mieszkające w rodzinach nie odbiegały pod tym względem od normy. Matki pozostające w rodzinach wykazywały wyższy poziom kompetencji emocjonalnych.