W badaniu poszukiwano odpowiedzi na pytania o: postawę młodzieży ze szkół średnich wobec norm związanych z rolami ucznia i kolegi (jaki wpływ na postawę mają: internalizacja norm, uleganie naciskowi społecznemu, obojętność w stosunku do norm); możliwą dominację któregoś z tych czynników; poziom satysfakcji uczniów z kontaktów społecznych w szkole i jego związek z postawą wobec norm wyznaczających role ucznia i kolegi. Badanie przeprowadzono wśród 221 uczniów klas drugich liceum ogólnokształcącego. Nauczyciele i uczniowie określili cechy istotne w odgrywaniu roli kolegi i ucznia. Na tej podstawie wyznaczono dwie grupy norm: idealny kolega oraz idealny uczeń. Wyniki badania potwierdzają, że licealiści postępują według norm określających ich role ucznia albo kolegi i to wypływa z ich wewnętrznej akceptacji, zwłaszcza jeśli chodzi o: poszerzanie zainteresowań, wyrażanie ambicji, aktywność, uczciwość, udzielanie pomocy. Jeśli chodzi o takie zjawiska jak: agresja słowna albo fizyczna, poszanowanie mienia – uczniowie powstrzymują się przed tym ze względu na nacisk społeczny. Wykazano, że osoby o niskim samopoczuciu społecznym deklarowały silną internalizację tych norm, wobec których reszta badanych okazała konformizm albo obojętność (jeśli chodzi np. o punktualność, koncentrację podczas lekcji). Osoby, które deklarowały dobre samopoczucie społeczne, silnie internalizowały normy sprzyjające dobremu samopoczuciu w szkole. Wyodrębniono także dwa typy przystosowania: 1. konsekwentny, spójny i bardziej racjonalny (wśród osób z wysokim poziomem samopoczucia społecznego); 2. niekonsekwentny, niespójny, nielogiczny (wśród osób o niskim poziomie satysfakcji społecznej).