Celem badania było zebranie opinii studentów na temat stosowania środków audiowizualnych i wielu metod dydaktycznych podczas trwania pojedynczych zajęć dydaktycznych oraz ich wpływu na wyniki nauczania. Posłużono się metodą sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem techniki ankiety oraz analizą dokumentów. Wśród badanych znalazły się dwie grupy studentów Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie oraz grupa studentów dwuletnich studiów magisterskich Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Warszawskiego, łącznie 146 osób. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że dla większości studentów wyniki nauczania miały duże znaczenie, jednak ocena wpływu na te wyniki stosowania wielu metod dydaktycznych oraz środków audiowizualnych nie była już jednoznaczna. 67% badanych stwierdziło, że istnieje pozytywna zależność między stosowaniem tych metod a wynikami nauczania. Jednocześnie 72% badanych uznało, że środki audiowizualne stanowią jeden z elementów inspirujących do samokształcenia. W praktyce spotykano się najczęściej z metodą podającą, następnie zaś z metodą problemową. Nauczanie praktyczne czy metoda eksponująca występowały rzadko lub wcale. Studenci w największym stopniu preferowali naukę poprzez działanie, za odpowiednią uznali również metodę podającą i eksponującą.