Badaniem objęto celowo dobraną próbę 245 studentów Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej, Uniwersytetu Łódzkiego i Akademii Świętokrzyskiej. Badani studiowali na sześciu kierunkach: ekonomii, finansach i bankowości, socjologii, europeistyce, politologii i historii. W badanej próbie blisko 62% respondentów stanowiły kobiety. 71,2% ankietowanych studiowało w trybie stacjonarnym. Prawie 18% badanych czerpało informacje o integracji europejskiej z internetu. Ponad 15% jako źródło informacji na ten temat wskazało prasę. 13,6% wskazań dotyczyło telewizji, a książek – 9%. 37,1% badanych uważało, że Europa Środkowa zdecydowanie istnieje, 43,7% twierdziło, że raczej istnieje, 13,9% zaznaczyło odpowiedź: raczej nie. Za zdecydowanym nieistnieniem Europy Środkowej opowiedziało się zaledwie 1,2% ankietowanych; nie potrafiło jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie nieco ponad 4% studentów. Europę Środkową w wąskim sensie traktowało 87,05% badanych, co wiązało się z ograniczeniem pojęcia do takich krajów jak Polska, Czechy, Węgry, Słowacja. Do zakresu przestrzennego Europy Środkowo-Wschodniej 44,01% zaliczyło takie kraje jak Polska, Czechy, Węgry, Słowacja, Rumunia, Bułgaria, Słowenia, Macedonia, Chorwacja, Serbia, Czarnogóra, Albania. Co piąta badana osoba uważała, że pozytywną cechą mieszkańca Europy Środkowej jest jego zaradność, 16,5% wskazało gościnność, 14,4% przywiązanie do rodziny, po 7,7% katolicyzm i szacunek do tradycji. Najmniej wskazań otrzymały takie cechy jak realizm, lojalność, nieufność, pokora i duma (po 0,5%, czyli po jednym wskazaniu). Za najbardziej negatywną cechę osób z Europy Środkowej uznali respondenci kombinatorstwo (18,8% wskazań). Na kolejnych miejscach znalazły się: kłótliwość (10,8%), pasywność (8,6%), nietolerancja (7,5%) i inne.