Badanie przeprowadzono w celu odpowiedzi na następujące pytania: Czy osoby zażywające narkotyki różnią się pod względem cech temperamentalnych i charakterologicznych od osób niezażywających? Czy eksperymentowanie z jednym bądź wieloma środkami psychoaktywnymi oraz częstotliwość kontaktów z narkotykami pozostają w związku ze zmiennymi mierzonymi Kwestionariuszem TCI R. Cloningera? Czy motywy sięgania po narkotyki różnicują badanych w obrębie zmiennych temperamentalnych i charakterologicznych? Próbę badawczą stanowiły 203 osoby (w tym 103 uczęszczały do trzecich klas liceum ogólnokształcącego oraz 100 studiowało na pierwszym roku łódzkich uczelni wyższych). Wśród badanych znalazło się 147 kobiet oraz 56 mężczyzn, a średnia wieku wyniosła 19,69 roku. Do zebrania materiału posłużono się Kwestionariuszem Temperamentu i Charakteru TCI R. Cloningera (w polskiej adaptacji Hornowskiej). Zgodnie z uzyskanymi odpowiedziami okazało się, że 106 respondentów (85 kobiet i 21 mężczyzn) nie zażywało i nie zamierzało próbować narkotyków; 85 osób (56 kobiet i 29 mężczyzn) zadeklarowało kontakt z narkotykami, natomiast 12 ankietowanych (sześć kobiet i sześciu mężczyzn) dotąd nie miało styczności z narkotykami, ale planowało spróbować. Na podstawie analizy danych stwierdzono, że badani mający kontakt z narkotykami w porównaniu z osobami, które nie próbowały tego rodzaju substancji odurzających, wyróżniały się wyższym zapotrzebowaniem na stymulację, niższą tolerancją monotonii, a także mniejszym opanowaniem i powściągliwością. Cechowały ich także m.in. większa otwartość, odwaga i pewność siebie w sytuacjach społecznych, łatwiejsze przystosowanie do zmian czy silniejsza koncentracja na sobie.