Badanie przeprowadzono w celu odpowiedzi na następujące pytania: Jaki udział w badanej grupie uczniów liceum stanowią osoby z wyraźną tendencją do stosowania self-handicapping lub defensive pessimism? Jakie czynniki osoby z badanej grupy uczniów liceum chciałyby widzieć jako odpowiedzialne za porażkę? Dlaczego osoby w badanej grupie uczniów liceum stosują te strategie? Realizacja badania przebiegła dwuetapowo. W pierwszym uczestniczyło 86 uczniów (w tym 41 mężczyzn oraz 45 kobiet) liceum ogólnokształcącego w wieku od 16 do 17 lat (badani reprezentowali średniozaawansowany poziom znajomości języka angielskiego). Do drugiego etapu zakwalifikowano 20 uczniów (siedmiu mężczyzn i 13 kobiet), których podzielono na dwie grupy: z wyraźną skłonnością do stosowania self-handicapping oraz z wyraźną skłonnością do stosowania defensive pessimism. Do zebrania materiału badawczego wykorzystano Defensive Pessimism Questionnaire i Self-Handicapping Scale (pierwszy etap badania), a także Ankietę dotyczącą Stosowania Strategii Ochronnych. Na podstawie zgromadzonych danych stwierdzono, że zdecydowana większość badanych charakteryzowała się umiarkowaną tendencją do stosowania strategii defensive pessimism (66,3%), natomiast 45,3% reprezentowało skłonności do self-handicapping. Zgodnie z odpowiedziami uzyskanymi w drugim etapie okazało się, że respondenci (niezależnie od przyjmowanej strategii) odkładali pracę na „ostatnią chwilę” najczęściej m.in. z powodu nudy, zmęczenia, braku czasu, konieczności uczęszczania na zajęcia pozalekcyjne, lenistwa, ważnych prac domowych czy nadziei na łatwe pytania. Okazało się również, że 60,9% ankietowanych wyraziło niezadowolenie z uzyskiwanych wyników na lekcjach języka angielskiego. Jedynie dla 23,1% uczniów opinia innych była ważna i działała motywująco. Większość badanych podkreślała, że uczy się dla siebie.