Badanie przeprowadzono w celu odpowiedzi na pytanie: Jaki jest poziom pomocy rodzinie dziecka niepełnosprawnego, w szczególności w zakresie ochrony zdrowia, edukacji, pomocy społecznej? Do zebrania materiału posłużono się metodą sondażu diagnostycznego, studium przypadku oraz jakościową analizą tekstu. Wśród wykorzystanych technik znalazły się: ankieta, wywiad oraz obserwacja. Badaniem objęto 100 osób. Dodatkowo poddano analizie jakościowej wypowiedzi umieszczone na forach internetowych skierowanych do rodziców dzieci z niepełnosprawnością (m.in. Dzieci.org.pl, Autyzm.info czy Niezwykla-kraina.pl). W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że 20% dzieci zostało zdiagnozowanych w ciągu tygodnia, 15% w ciągu miesiąca, a 65% w czasie dłuższym od pojawienia się objawów. Na podstawie zgromadzonego materiału wykazano również, że 92% respondentów konsultowało się z kilkoma specjalistami, jednocześnie 84% badanych potwierdziło, że pierwsza diagnoza była trafna. Zgodnie z uzyskanymi odpowiedziami okazało się ponadto, że 62% rodziców po postawionej diagnozie nie zostało poinformowanych o prawach dziecka w związku z ochroną zdrowia, a 53% nie zostało właściwie pokierowanych dalej. W opinii 42% ankietowanych ich dostęp do specjalistów był łatwy, w ocenie 48% – pośredni, natomiast trudny według 10%.