Opracowanie stanowiło przegląd rozwiązań z zakresu budżetu zadaniowego w sektorze edukacji stosowanych w Danii, Australii i Wielkiej Brytanii. Kontekstem opracowania było wdrażanie budżetu zadaniowego w Polsce, który to proces znajduje się w fazie początkowej. W analizie wykorzystano między innymi dane i dokumenty OECD z lat 2008-2011, dane i raporty instytucji rządowych tych krajów oraz polskie i zagraniczne publikacje naukowe. Analiza rozwiązań dotyczących budżetu zadaniowego z innych krajów pozwoliła stwierdzić, że budżet taki nie może mieć uniwersalnej formy i musi być dostosowany do specyficznego kontekstu społecznego, politycznego i gospodarczego danego kraju. Z tego samego powodu bezpośrednia adaptacja rozwiązań zagranicznych w Polsce nie jest uzasadniona. Budżet zadaniowy Wielkiej Brytanii pozwalał na określenie najbardziej racjonalnych wydatków, dyscyplinował wykonawców, umożliwiał rzetelną ocenę działań podejmowanych przez rząd oraz pozwalał na odniesienie struktury wydatków do założonych celów. Australijski mechanizm wsparcia opieki instytucjonalnej nad dzieckiem świadczył z kolei o korzystnym wpływie budżetu zadaniowego na otwarcie szkolnictwa wyższego na rynek oraz uczestnictwo w podejmowaniu decyzji o wydatkach studentów i ich rodzin. Przykład Danii wskazywał z kolei, że konsekwentne stosowanie celów i wskaźników w systemie taksometrycznym wpływało na zachowanie szkół wyższych, które skuteczniej dostosowują swoje działania do celów złożonych. We wszystkich omawianych krajach system budżetów zadaniowych wprowadzany był w sposób stopniowy na przestrzeni co najmniej kilkunastu lat. Budżety zadaniowe wymagały również określenia celów działania, środków potrzebnych na ich realizację oraz sposobu monitorowania tego procesu.