Analizie poddano następującą hipotezę badawczą: Istnieje związek pomiędzy wymiarami tożsamości a dobrostanem psychicznym, polegającym na tym, że osiągnięcie poczucia tożsamości, określane przez wysoki poziom poszukiwania i zaangażowania i niski poziom rewizji zaangażowania, przyczynia się do osiągnięcia dobrostanu. W badaniu uczestniczyły 504 osoby w wieku od 17 do 55 lat. Wśród badanych było 210 studentów różnych kierunków na kilku warszawskich uczelniach. W grupie pracujących były 294 osoby. Pomiaru wymiarów tożsamości dokonano za pomocą kwestionariusza Utrecht-Management of Identity Commitments Scale. Celem badania było stworzenie modelu powiązań pomiędzy trzema wymiarami tożsamości a eudajmonistycznym dobrostanem psychiczny, pojmowanym nie tylko jako doświadczanie przyjemnych uczuć, lecz także jako uczynienie życia sensownym i wartościowym (ujęcie takie bliskie jest rozumieniu dobrostanu psychospołecznego Eriksona). W efekcie badania powstały dwa odrębne modele, związane z poczuciem tożsamości w obszarze edukacji i życia zawodowego. Wymiar tożsamości w obszarze edukacji wyjaśniał 28% wariancji dobrostanu.