Badanie przeprowadzono w celu diagnozy czynników wpływających na poziom agresji u młodych osób. Próbę badawczą stanowiło 120 uczniów pierwszych klas (36 chłopców i 84 dziewczęta) II Liceum Ogólnokształcącego im. gen. Gustawa Orlicz-Dreszera w Chełmie. Do zebrania materiału posłużono się kwestionariuszem A.H. Bussa i A. Durkee oraz Skalą trzystopniową do mierzenia lękliwości dzieci i młodzieży (TASC). Dodatkowo wykorzystano obserwację, wywiad z nauczycielem-wychowawcą oraz analizę dokumentów. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono wyższy poziom zachowań agresywnych w grupie badanych chłopców, których cechowała silniejsza niż w grupie dziewcząt reakcja w sześciu spośród siedmiu przejawach agresji. Wśród uczennic odnotowano wyższy poziom jedynie w napastliwości pośredniej . Zgromadzony materiał pozwolił wykazać również, że najwyższe wyniki badani uzyskali na skali drażliwości, najniższe natomiast na skali napastliwości fizycznej. Zgodnie z udzielonymi odpowiedziami wysoki poziom agresji odnotowano u 18 dziewcząt i 14 chłopców, średni poziom – u 57 dziewcząt i 19 chłopców, niski – u dziewięciu dziewcząt i trzech chłopców. Pod względem lęku bardzo niski poziom występował u trzech uczennic i czterech uczniów, niski – u 19 uczennic i 16 uczniów; średni – u 25 uczennic i 10 uczniów, wysoki – u 22 uczennic i czterech uczniów, a bardzo wysoki – u 15 uczennic i dwóch uczniów. Analiza zebranych danych pozwoliła stwierdzić, że lęk był czynnikiem wpływającym na poziom agresji respondentów (w grupie ankietowanych przejawiających wysoki poziom agresji 11 osób cechował niski, a dziewięć – wysoki, poziom lęku).