Celem badania była ocena rozmiaru zjawiska cyberprzemocy wśród młodzieży uczącej się w szkołach gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem techniki ankiety, którą uzupełniono analizą dokumentów w badanych placówkach pod kątem profilaktyki oraz wywiadami z pedagogami szkolnymi. Łącznie w próbie znalazło się 4450 uczniów z województwa świętokrzyskiego i małopolskiego, z czego 50,7% stanowili gimnazjaliści, a 49,3% – licealiści. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że młodzież postrzegała zjawisko cybeprzemocy jako ważny problem, obserwowalny w ich bezpośrednim środowisku. Niemal połowa respondentów doświadczyła jakiejś formy przemocy stosowanej za pośrednictwem mediów elektronicznych (46,2%), najczęściej ze strony kolegów z klasy (82,4%) oraz w formie robienia badanym zdjęć i nagrywania filmików bez pozwolenia (31,6%). Zjawisko to narastało wraz z wiekiem badanych, bardzo rzadko dowiadywały się też o nim osoby najbliższe uczniom. Trudności z przyznaniem się innym osobom o byciu ofiarą cyberprzemocy powodowało, że uczniowie znosili swoją sytuację do momentu, gdy poważne konsekwencje zmuszały ich do poproszenia o pomoc.