Badanie przeprowadzono w celu weryfikacji założenia o poprawie objawowej u pacjentów hospitalizowanych z powodu zaburzeń nerwicowych spowodowanej zmianami w zakresie mechanizmów obronnych. Próbę badawczą stanowiło 31 osób (21 kobiet oraz 10 mężczyzn) w wieku od 18 do 50 lat (średnia wyniosła 28,96) ze zdiagnozowanymi zaburzeniami nerwicowymi, zaburzeniami osobowości oraz łagodnymi zaburzeniami nastroju bez ciężkich chorób somatycznych i uzależnień w aktywnej fazie. Do zebrania materiału posłużono się Kwestionariuszem Objawowym S-II oraz polską wersją Kwestionariusza Stylów Obronnych DSQ-40. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono istotny statystycznie spadek nasilenia objawów nerwicowych. Zgodnie ze zgromadzonymi danymi średni wynik w skali S-II przed terapią wynosił 312,7, natomiast po jej ukończeniu – 211,7. Ponadto na podstawie uzyskanego materiału wykazano nastąpienie istotnych zmian w nasileniu pewnych mechanizmów obronnych. Dodatkowo odnotowano występowanie związku między tymi zmianami a poprawą objawową.