Kontroli przeprowadzonej przez Najwyższą Izbę Kontroli podlegały lata 2009/2010 i 2010/2011. Kontrolę przeprowadzono w celu oceny organizacji i efektów kształcenia nauczycieli oraz prawidłowości wykorzystania środków publicznych na te zadania. Na podstawie kontroli stwierdzono liczne nieprawidłowości, które dotyczyły m.in. braku rozpoznawania przez organy prowadzące szkoły potrzeb nauczycieli w zakresie ich doskonalenia zawodowego; nieprzestrzegania przez organy prowadzące przepisów prawa przy powierzaniu zadań nauczycielom-doradcom; zaniżania (w 15 organach prowadzących szkoły) środków finansowych przeznaczonych na doskonalenie zawodowe nauczycieli; braku ustalenia rocznych planów dofinansowania poszczególnych form doskonalenia zawodowego nauczycieli (w siedmiu organach); braku konsultacji ze związkami zawodowymi nauczycieli przed podziałem środków przeznaczonych na doskonalenie zawodowe nauczycieli w siedmiu organach. W przypadku szkół publicznych 17 placówek nie ustaliło zasad organizacji doskonalenia zawodowego nauczycieli. Dyrektorzy pięciu szkół nie opracowali ponadto wieloletnich planów doskonalenia zawodowego nauczycieli; w 16 szkołach takie plany sporządzono, ale bez uwzględnienia potrzeb kadrowych szkoły. Dyrektorzy 13 szkół – jak się okazało – składali nierzetelne wnioski w sprawie dofinansowania doskonalenia zawodowego nauczycieli. Nieprawidłowości w szkołach wyższych dotyczyły niezapewniania w wymaganym zakresie praktyk pedagogicznych oraz nadzoru nad ich przebiegiem (odpowiednio 14% i 43%); nieprzestrzegania wymogu przygotowania studentów do nauczania dwóch przedmiotów na studiach pierwszego stopnia i in. Cztery placówki doskonalenia zawodowego nauczycieli, tj. 50%, nie prowadziły skutecznego nadzoru pedagogicznego nad realizacją zadań przez nauczycieli-doradców metodycznych. Tyle samo placówek doskonalenia zawodowego nauczycieli nierzetelnie opracowywało plany pracy i sprawozdania z realizacji zadań.