Badanie przeprowadzono w celu odpowiedzi na następujące pytania: Czy dzieci wykazujące wyższy poziom nieprzystosowania społecznego uzyskują niższe noty szkolne? Czy wystawiane przez nauczycieli oceny z zachowania są adekwatne do faktycznie przejawianego przez dzieci zachowania? Czy płeć determinuje stopień natężenia nieprzystosowania społecznego i osiągnięć szkolnych? W jakim stopniu nieprzystosowanie społeczne koreluje z osiągnięciami szkolnymi? Próbę badawczą stanowili uczniowie klas I-III szkół podstawowych z Łodzi (w tym: 334 uczniów klas pierwszych, 357 uczniów klas drugich oraz 367 uczniów klas trzecich). W badaniu posłużono się analizą dokumentów szkolnych (przede wszystkim arkuszy ocen, także wewnętrznych uchwał rad pedagogicznych). Dodatkowo do zebrania materiału wykorzystano Skalę Nieprzystosowania Społecznego. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że wśród uczniów, którzy uzyskali ocenę wzorową z zachowania, 7,2% dziewcząt oraz 6,8% chłopców charakteryzowało się niskim poziomem nieprzystosowania, przeciętny poziom wykazywało 14,5% dziewcząt i 7,3% chłopców, wysoki natomiast – 15,5% dziewcząt i 6,6% chłopców. Na podstawie analizy danych ustalono również, że płeć nie determinowała nieprzystosowania społecznego (nie decydowała także ani o jego poziomie, ani o natężeniu). Nie odnotowano również zależności między wyższym poziomem nieprzystosowania a uzyskiwaniem niższych ocen szkolnych. Ponadto okazało się, że ocena nauczycieli w zakresie zachowania poszczególnych uczniów nie zawsze była adekwatna do opinii wyrażonej w kwestionariuszu SNS.