Celem analizy danych urzędowych i instytucjonalnych były opis zmian w rozmieszczeniu szkolnictwa i charakterystyka poszczególnych jego szczebli. Porównanie danych z 1977 i 1989 roku pokazuje, że nastąpił w tym czasie niewielki wzrost (o 0,7%) ogólnej liczby uczniów klas pierwszych szkół ponadpodstawowych dla niepracujących (bez szkół policealnych). Zmalał natomiast odsetek uczniów rozpoczynających naukę w szkołach zawodowych (z 82% do 78,9%) oraz ich liczba bezwzględna. W niewielkim stopniu wzrósł odsetek uczniów pierwszych klas szkół średnich – liceów ogólnokształcących, liceów zawodowych i techników zawodowych (z 44,3% do 45,9%). Największe zmiany dotyczyły odsetka uczniów klas pierwszych liceów ogólnokształcących (z 16,4% do 19,3%, w stosunku do liczby z 1977 roku był to wzrost o 18%). Liczby te nie świadczą jednak o wyraźnej tendencji, wzrósł bowiem procentowy udział uczniów szkół niepełnych zawodowych i szkół średnich zawodowych wśród ogółu uczniów szkół ponadpodstawowych. Zmalał natomiast odsetek uczniów liceów ogólnokształcących i szkół średnich (ogólnokształcących i zawodowych) w stosunku do ogółu uczniów na tym etapie nauczania. Dodatkowe odnotowane zmiany: nieznaczna poprawa warunków funkcjonowania placówek wychowania przedszkolnego i jednocześnie spadek poziomu upowszechnienia opieki przedszkolnej; pogorszenie się warunków pracy szkół miejskich; koncentracja uczących się na poziomie szkół ponadpodstawowych w miastach; pogorszenie warunków nauczania w szkolnictwie zawodowym oraz mniejsza dostępność szkół średnich przy większej dostępności szkół zasadniczych; spadek zainteresowania internatami.